Επιβιώνω ... μοναδικός στόχος του ανθρωπου ?

Ο   ΣΤΟΧΟΣ   ΤΟΥ  ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Αν είχε βρεθεί μια τέτοια απάντηση , πάρα πολλές άλλες απαντήσεις θα μπορούσαν να βγουν από αυτή . Θα εξηγούσε όλα τα φαινόμενα της συμπεριφοράς του ανθρώπου , θα οδηγούσε σε μια λύση των κυριοτέρων προβλημάτων του ανθρώπου και θα έπρεπε  να ήταν και εφαρμόσιμη .

Άμα θεωρήσεις με μια γραμμή  όλη την γνώση μερικά πράγματα πάνω από αυτή δεν είμαστε ικανοί για επίλυση των παρεκκλίσεων και των αδυναμιών  και μερικά πράγματα μπορούν να είναι γνωστά ή άγνωστα με τις αισθήσεις μας και με τις εμπειρίες μας .

Τα πρώτα ανήκουν σε θεωρίες όπως ο μυστικισμός και η μεταφυσική και τα δεύτερα είναι ο κόσμος της επιστήμης μέχρι σήμερα .

Αυτά που ανήκουν στο πεπερασμένο σύμπαν αναλύθηκαν και βρέθηκε ότι αυτό το σύμπαν περιλαμβάνει

Χρόνο

Χώρο

Ενέργεια

Ζωή

Δεν βρέθηκε κανένας άλλος παράγοντας αναγκαίος για την εξίσωση του πεπερασμένου σύμπαντος . Και όλα αυτά έχουν ένα κοινό παρονομαστή . Ο χρόνος , ο χώρος , η ενέργεια και η ζωή ξεκίνησαν από κάποιο σημείο γέννησης και διατάχθηκαν να συνεχίσουν προς ένα άπειρο προορισμό .

Δεν τους ειπώθηκε τίποτα προς το τι και πως .

Υπακούουν σε μια μοναδική διαταγή και αυτή η διαταγή είναι το ΕΠΙΒΙΩΣΕ .

Δυναμική αρχή της ύπαρξης είναι η επιβίωση .

Στόχος της ζωής μπορεί να θεωρηθεί πως είναι η άπειρη επιβίωση .

Όπως όλοι οι οργανισμοί έτσι και ο άνθρωπος υπακούει και σε όλες του τις πράξεις και στους σκοπούς του υπάρχει η μοναδική διαταγή , επιβίωσε .

Αυτά βεβαίως δεν είναι καινούργια καθώς επίσης ότι σ’ αυτή την διαταγή δεν σημαίνει ότι κάθε προσπάθεια να υπακούσει κανείς θα είναι πάντα πετυχημένη .

Ένα σύνολο χαρακτηριστικών επιβίωσης σε ένα είδος , ίσως να μην είναι χαρακτηριστικά επιβίωσης για το ίδιο είδος αφού πρέπει να πάρουμε υπ’ όψιν και τον παράγοντα περιβάλλον . Δηλαδή όπως ένα περιβάλλον διαφέρει από ένα άλλο , έτσι γίνεται και στους οργανισμούς .

Οι μέθοδοι που επιβιώνει ένας οργανισμός είναι συνοπτικά

Τροφή

Προστασία  ( αμυντική – επιθετική )

Διαιώνιση του είδους .

Δεν υπάρχουν σημερινές μορφές ζωής που να μην έχουν δώσει λύσεις σε αυτά τα προβλήματα .

Κάθε μορφή ζωής μπορεί να κάνει λάθη και να κρατά χαρακτηριστικά που ίσως να το οδηγήσουν μετά από πολύ καιρό σε εξαφάνιση . Αλλά οι εξελίξεις που φέρνουν επιτυχία στην μορφή αυτού του είδους, είναι πιο εκπληκτικές από ότι τα λάθη .

Στην προσπάθεια να βρούμε πως δραστηριοποιείται μια μορφή , έχοντας τον πόνο και την ευχαρίστηση , έχουμε στα χέρια μας όλα τα συστατικά που θα χρειαζόμασταν για να δούμε τη δράση που αναλαμβάνει η ζωή στην προσπάθεια της να επιβιώσει .

Τίποτα δεν επιβιώνει μόνο του .

Υπάρχουν δύο παράγοντες σε λειτουργία

Η αναγκαιότητα της αποφυγής πόνου είναι ένας βασικός παράγοντας και η ανάγκη για ευχαρίστηση .Ο πόνος είναι ίσως μικρά πράγματα που μπορούν να μαζευτούν σε μεγάλους πόνους και αυξάνονται γεωμετρικά . Πόνος είναι η στεναχώρια να σε κατσαδιάσουν στη δουλειά για κακή απόδοση , αυτό μπορεί να οδηγήσει στην απόλυση  , πράγμα που σημαίνει ότι θα πεινάσεις , που μπορεί να σε οδηγήσει στο θάνατο . Δούλεψε πειραματικά κάθε εξίσωση πόνου και θα δεις ότι οδηγά στο μη-επιβίωση .

Υπάρχει όμως και ο άλλος παράγοντας , η ευχαρίστηση . Η ευχαρίστηση είναι θετικό αγαθό .

Ευχαρίστηση της δουλειάς ., αναπόληση πράξεων που έγιναν με επιτυχία , ένα καλό βιβλίο , να ακούει κάποιος τον γιο του πρώτη φορά να τον λέει μπαμπά , μια επαγγελματική επιτυχία  , ένα σφύριγμα που ακούγεται από ένα αυτοκίνητο , το να τρως ένα καλό φαγητό , να φιλάς ένα όμορφο κορίτσι .

Ο άνθρωπος είναι άνθρωπος όταν ότι κάνει το κάνει και χαίρεται να το θυμάται και μπορεί ακόμη να είναι και μια κουβέντα για πράγματα που γνωρίζει ότι δεν πρόκειται ποτέ να κάνει .

Ο άνθρωπος θα αντέξει πολύ πόνο για να πετύχει λίγη ευχαρίστηση .

Υπάρχει ιστορία ενός ανθρώπου που περπάτησε χίλια χιλιόμετρα για να δει μια λεμονιά και υπάρχει και το έργο με τον καβαλάρη με τα σπασμένα κόκαλα  και τις πληγές που ποθούσε να βρει ακόμα ένα άγριο άλογο να ξανά-καβαλήσει .

Είναι πολύ ωραίο να κάθεσαι στον Όλυμπο και να γράφεις ποινές .

Και είναι ακόμα πιο ωραίο να διαβάζεις τι είπαν κάποιοι συγγραφείς και πως το είπαν κάποιοι άλλοι , αλλά δεν είναι πρακτικό .

Ο άνθρωπος με την στοργή του προς τον άνθρωπο επιβιώνει και αυτή η επιβίωση είναι ευχαρίστηση .