ΘΕΡΑΠΕΥΣΤΕ ΤΟΝ ΑΡΡΩΣΤΟ
ΜΗΝ ΘΕΡΑΠΕΥΕΤΕ ΤΗΝ ΑΡΡΩΣΤΙΑ
Καθημερινά είστε σε επαφή με διάφορες αρρώστιες ,
αλλά ο ίδιος ο άνθρωπος είναι από μόνος του μια αρρώστια .
Ο άνθρωπος παθαίνει διάφορες αρρώστιες αλλά είναι και αυτός ο ίδιος μια αρρώστια .
Αυτό είναι το πρόβλημα του και η μοναδικότητα του .
Η αρρώστια δείχνει ότι ο άνθρωπος δεν είναι ευχαριστημένος εκεί που βρίσκεται, ότι δεν μπορεί να δεχτεί αυτό που είναι .
Αυτή η ίδια η ασθένεια γίνεται δυναμισμός του ανθρώπου , η κινητικότητά του , το σθένος του , μα την ίδια στιγμή είναι και η κακοτυχία του , επειδή στεναχωριέται και υποφέρει .
Κανένα άλλο ζώο δεν μπορεί να τρελαθεί εκτός από τον άνθρωπο .
Και ο μόνος που μπορεί να τρελάνει ένα ζώο είναι ο άνθρωπος .
Το ζώο από μόνο του δεν μπορεί ούτε να τρελαθεί ούτε νευρωτικό να γίνει .
Τα ζώα στη ζούγκλα δεν τρελαίνονται , μόνο στο τσίρκο .
Κανένα ζώο δεν αυτοκτονεί . Μόνο ο άνθρωπος .
Δύο μέθοδοι έχουν προσπαθήσει να κατανοήσουν και να θεραπεύσουν την αρρώστια που ονομάζεται άνθρωπος .
Η μία είναι η επιστήμη της ιατρικής , η άλλη είναι ο διαλογισμός .
Η επιστήμη της ιατρικής ασχολείται με κάθε αρρώστια ξεχωριστά .
Προσεγγίζει το θέμα με την επιμέρους ανάλυση .
Ο διαλογισμός θεωρεί ότι η ίδια η προσωπικότητα του ανθρώπου είναι άρρωστη .
Η ιατρική θεωρεί ότι οι αρρώστιες έρχονται στον άνθρωπο και φεύγουν , ότι είναι κάτι ξένο με τον άνθρωπο . Σιγά-σιγά όμως αυτή η διαφορά γεφυρώνεται και η επιστήμη της ιατρικής έχει αρχίσει να λέει ,
Μην θεραπεύετε την αρρώστια , θεραπεύστε τον άρρωστο .
Αυτή η προσέγγιση είναι πολύ σημαντική . Επισημαίνει ότι η αρρώστια δεν είναι τίποτα άλλο από τον τρόπο με τον οποίο ζει ο ασθενής . Όχι μόνο δεν αρρωσταίνουν με τον ίδιο τρόπο όλοι οι ασθενείς , αλλά και οι αρρώστιες έχουν την δική τους ατομικότητα , τη δική τους προσωπικότητα .
Αν δύο άνθρωποι έχουν την ίδια αρρώστια δεν σημαίνει ότι είναι ίδιοι και ως ασθενείς . Αλλά και ακόμη και η ίδια η αρρώστια θα εμφανιστεί με δύο διαφορετικές μορφές , επειδή πρόκειται για δύο διαφορετικά άτομα .
Επίσης μπορεί η ίδια αγωγή να θεραπεύσει την αρρώστια στον έναν ασθενή , αλλά να μην φέρει καμιά ανακούφιση σε έναν άλλο .
Η ιατρική καταπιάνεται μόνο με το επιφανειακό μέρος του ανθρώπου , με τις αρρώστιες . Ο διαλογισμός πιάνει τον άνθρωπο από βαθιά μέσα του .
Ούτε η επιστήμη του διαλογισμού μπορεί να είναι ολοκληρωμένη χωρίς την ιατρική αλλά ούτε και η ιατρική μπορεί να είναι ολοκληρωμένη χωρίς τον διαλογισμό .
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΨΥΧΗ
Χιλιάδες χρόνια οι άνθρωποι πιστεύουν ότι το σώμα και η ψυχή είναι δύο διαφορετικές οντότητες . Αυτή είναι και η σκέψη που τους οδήγησε σε δύο διαφορετικές σχολές .
Η μία θεώρησε τον άνθρωπο μόνο ψυχή και παραμέλησε το σώμα και την ιατρική , έτσι ανέπτυξε τον διαλογισμό .
Η άλλη τον θεώρησε μόνο σώμα , ανέπτυξε την ιατρική , αλλά ξέχασε την ψυχή και περιφρονεί τον διαλογισμό .
Ο άνθρωπος όμως είναι και τα δύο . Λέγοντας και τα δύο είναι γλωσσικό λάθος , επειδή δίνεται η εντύπωση ότι πρόκειται για δύο πράγματα τα όποία είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους . Στην πραγματικότητα όμως ο άνθρωπος είναι ο ίδιος πόλος με δύο άκρες , την ψυχή και το σώμα . Είναι σώμα συν ψυχή , επειδή όμως δεν είναι και έτσι θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι ψυχοσωματικός .
Είναι σώμα συν νους .
Για μένα το μέρος της ψυχής που γίνεται αντιληπτό από τις αισθήσεις είναι το σώμα και το μέρος του σώματος που βρίσκεται πέρα από την αντίληψη των αισθήσεων είναι η ψυχή .
Παλιότερα μιλούσανε για την ύλη και την ενέργεια . Αυτή η ιδέα της δυαδικότητας έχει κάνει μεγάλη ζημιά στην ανθρωπότητα . Τώρα πια δεν μπορούμε να πούμε ότι ύλη και ενέργεια είναι διαχωρισμένες . Δεν πρόκειται για δύο διαφορετικά πράγματα , αλλά για δύο διαφορετικές μορφές της ίδιας οντότητας .
Το σώμα και η ψυχή είναι τα δύο άκρα της ίδιας οντότητας .
Η αρρώστια μπορεί να αρχίσει από οποιοδήποτε άκρο .
Μπορεί να αρχίσει από το σώμα και να φτάσει στη ψυχή .
Μπορεί να αρχίσει από την ψυχή και να φτάσει στο σώμα .
Στην πραγματικότητα οι δονήσεις του οτιδήποτε διαπερνά το σώμα γίνονται αντιληπτές από την ψυχή .
Γι’ αυτό και μερικές φορές συμβαίνει ο άνθρωπος να έχει θεραπευτεί από την αρρώστια , αλλά να εξακολουθεί να νιώθει άρρωστος . Όλες οι εξετάσεις δείχνουν ότι κλινικά το κάθε τι είναι εντάξει , αλλά ο ασθενής εξακολουθεί να λέει ότι δεν αισθάνεται καλά . Αυτός ο τύπος του ασθενή γίνεται πολύ ενοχλητικός για τους γιατρούς , επειδή οι εξετάσεις δείχνουν ότι δεν υπάρχει ασθένεια .
Το ότι δεν υπάρχει αρρώστια όμως δεν σημαίνει ότι είσαι υγιής .
Το ότι δεν υπάρχει αγκάθι , δεν σημαίνει την παρουσία λουλουδιού .
Το ότι δεν υπάρχει αγκάθι δείχνει την απουσία αγκαθιών .
Η παρουσία όμως λουλουδιών είναι άλλο πράγμα .
Όλο το έργο της ιατρικής δεν γίνεται στη διάσταση της υγείας , αλλά στη διάσταση της αρρώστιας . Αν ρωτήσεις την ιατρική σχετικά με τις αρρώστιες θα σου δώσει διάφορους ορισμούς , αλλά δεν μπορεί να απαντήσει τι είναι υγεία .
Αυτό που λέει είναι ότι όταν δεν υπάρχει αρρώστια , αυτό που απομένει είναι υγεία .
Αυτό όμως δεν είναι ορισμός .
Δεν μπορείς να ορίσεις την υγεία σε σχέση με την αρρώστια .
Είναι σαν να ορίζεις τη ζωή σε σχέση με τον θάνατο .
Είναι σαν να ορίζεις τον άντρα σε σχέση με τη γυναίκα ή και αντίστροφα .
Η ιατρική δεν μπορεί ακόμα να μας πει τι είναι υγεία , μπορεί να μας πει τι είναι η αρρώστια .
Αυτό συμβαίνει γιατί η ιατρική πιάνεται με το εξωτερικό , με τις σωματικές εκδηλώσεις .
Η υγεία μπορεί να πιαστεί μόνο από αυτό που βρίσκεται μέσα στον άνθρωπο .
Ας υποθέσουμε ότι πετάω μια πέτρα μέσα σε μια ήρεμη λίμνη .
Η διαταραχή μπορεί να φαίνεται στο σημείο που η πέτρα χτυπάει το νερό , αλλά οι κυματισμοί που παράγονται φτάνουν μέχρι την όχθη .
Έτσι οι κυματισμοί από οτιδήποτε συμβαίνει στο σώμα μας , φτάνουν μέχρι την ψυχή μας . Και αν η κλινική ιατρική θεραπεύει μόνο το σώμα , τι γίνεται με όλους αυτούς τους κυματισμούς , που έχουν φτάσει μέχρι τις όχθες ????
Αν πετάξαμε την πέτρα και συγκεντρωθούμε όλοι στο σημείο που έπεσε η πέτρα , τι γίνεται τότε με όλους τους άλλους κυματισμούς , που έχουν τώρα την δική τους οντότητα και λειτουργούν ανεξάρτητα από την πέτρα ?????
Όταν αρρωσταίνει ο άνθρωπος , οι δονήσεις της αρρώστιας μπαίνουν στην ψυχή του και γι’ αυτό η αρρώστια παραμένει και μετά την θεραπεία του σώματος . Και για αυτή την εσωτερική οντότητα η ιατρική δεν έχει λύση και θα παραμένει ανολοκλήρωτη χωρίς τον διαλογισμό . Θα θεραπεύει την αρρώστια , αλλά όχι και τον ασθενή .
Ο ασθενής θα επιστρέφει πάντα , ίσως και με άλλη μορφή .
Έχω ήδη πει ότι ο άνθρωπος είναι το μοναδικό ζώο που ζει σε τέτοια ένταση και υπάρχει λόγος γι’ αυτό . Σε κανενός άλλου ζώου το μυαλό δεν έχει μπει η ιδέα να θέλει να γίνει κάτι άλλο .
Ο σκύλος είναι σκύλος , ο άνθρωπος όμως πρέπει να γίνει άνθρωπος . Και αυτός είναι ο λόγος που δεν μπορούμε να πούμε σ’ ένα σκύλο ότι είναι λιγότερο σκύλος . Στην περίπτωση όμως του ανθρώπου , μπορούμε να πούμε ότι ένας άνθρωπος είναι λιγότερο άνθρωπος .
Ο άνθρωπος γεννιέται ανολοκλήρωτος .
Δεν τίθεται θέμα φτωχού και πλούσιου , οι δυσχέρειες παραμένουν και στους δύο .
Και οι δύο πρέπει να κάνουν πράγματα για να ολοκληρωθούν .
Αυτή η κατάσταση της μη ολοκλήρωσης είναι η αρρώστια του ανθρώπου .
Και μάλιστα ο φτωχός είναι σε καλύτερη θέση από τον πλούσιο , επειδή έχει μια δικαιολογία για το πρόβλημα του , ότι είναι φτωχός . Ο πλούσιος δεν έχει ούτε αυτή την δικαιολογία , δεν μπορεί να επισημάνει την αιτία της αγωνίας του . Και όταν μια αγωνία δεν έχει προφανή αιτία , γίνεται τρομακτική .
Οι φτωχές χώρες έχουν υποφέρει πολύ . Την ημέρα όμως που θα γίνουν πλούσιες χώρες , θα αντιληφθούν οτι και οι πλούσιες χώρες έχουν τις δικές τους δυσχέρειες .
Ας γίνει λοιπόν σαφές ότι ο άνθρωπος βρίσκεται σε αγωνία , όχι επειδή υπάρχει κάποια οποιαδήποτε αιτία , αλλά επειδή ο άνθρωπος ο ίδιος είναι αγωνία .
Η προσωπικότητα που υπάρχει μέσα του απαιτεί πάντα κάτι , που δεν βρίσκεται ποτέ εκεί .
Τα παλιά χρόνια ο ιερέας ήταν και γιατρός , και δεν θα είναι έκπληξη εάν στο μέλλον συμβεί το ίδιο , με μια αντιστροφή . Ο γιατρός να είναι και ιερέας .
Αυτό άρχισε να συμβαίνει στην Αμερική , επειδή για πρώτη φορά έγινε σαφές , ότι το θέμα δεν έχει να κάνει μόνο με το σώμα .
Και επίσης έχει έρθει στο φως ότι αν το σώμα είναι τελείως υγιές , τότε τα προβλήματα αυξάνονται , επειδή ο άνθρωπος για πρώτη φορά αρχίζει να αισθάνεται την αρρώστια που βρίσκεται μέσα του , στον άλλο πόλο από το σώμα . Στην ψυχή του .
Για την ακρίβεια δεν υπάρχει μεγαλύτερη συμφορά από αυτή .
Οτιδήποτε δεν έχουμε πετύχει . ελπίζουμε γι’ αυτό εξακολουθούμε να ζούμε με την ελπίδα . Από την στιγμή όμως που το πετυχαίνουμε , οι ελπίδες μας γκρεμίζονται και βρισκόμαστε στο κενό .
Την ημέρα που ο άνθρωπος ελευθερωθεί από τις σωματικές του αρρώστιες , εκείνη την ημέρα θα αποκτήσει επίγνωση των εσωτερικών του ασθενειών .
Για πρώτη φορά , θα αναρωτιέται γιατί , ενώ το κάθε τι επιφανειακά είναι εντάξει , ο ίδιος στεναχωριέται και νιώθει πως τίποτα δεν πάει καλά .
Δεν είναι τυχαίο πως στην Ινδία όλοι οι θεοί ήταν γιοι βασιλιάδων .
Ο Βούδας , ο Ράμα , ο Κρίσνα ήταν γιοι από βασιλικές οικογένειες .
Για εκείνους τους ανθρώπους , η ανησυχία είχε εξαφανιστεί από το επίπεδο του σώματος και η ανησυχία άρχιζε τώρα από μέσα .
Αυτή η αρρώστια , ότι είναι άνθρωπος , είναι το να μην είναι ικανοποιημένος με τίποτα .
Αυτή η αρρώστια , ότι είναι άνθρωπος , θεωρεί ασήμαντα όλα όσα έχει πετύχει και σημαντικά όλα αυτά που δεν έχει .
Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΓΙ’ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ
Για όλες τις άλλες αρρώστιες , οι γιατροί έχουν την λύση και την θεραπεία .
Γι’ αυτήν όμως την αρρώστια , την συγκεκριμένη αρρώστια ότι είσαι άνθρωπος , την θεραπεία την έχει μόνο ο διαλογισμός .
Όπως είπαμε , όταν αρρωσταίνει το σώμα οι δονήσεις φτάνουν στην ψυχή σαν κυματισμοί . Το ίδιο συμβαίνει όμως και αντίστροφα .
Αν η ψυχή είναι διαταραγμένη , τότε οι δονήσεις φτάνουν με κυματισμούς στο επίπεδο του σώματος .
Αυτός είναι και ο λόγος που υπάρχουν τόσα πολλά είδη ασθενειών στο κόσμο .
Μερικοί τύποι ασθενειών δεν μπορούν να θεραπευτούν με την κλασική ιατρική .
Για τις αρρώστιες που προέρχονται από το εσωτερικό του ανθρώπου και ταξιδεύουν προς το εξωτερικό του , η κλασική ιατρική είναι ανώφελη .
Και να θυμάσαι ότι όταν η αρρώστια έχει νοητική προέλευση ,
ο ασθενής δεν κοροϊδεύει κανένα .
Η μόνη διαφορά είναι ότι δεν είναι σωματικής προέλευσης .
Αυτός είναι και ο λόγος που όταν ένας γιατρός λέει στον ασθενή του ότι η αρρώστια του βρίσκεται στο μυαλό του , αυτό δεν αρέσει καθόλου στον ασθενή , γιατί του φαίνεται πως ο γιατρός υπονοεί ότι απλώς κάνει τον άρρωστο .
Κανένας δεν θέλει να κάνει τον άρρωστο χωρίς αιτία , χωρίς λόγο .
Η αλήθεια είναι ότι δεν είμαστε ακόμα σε θέση να αναπτύξουμε μια ευγενική συμπεριφορά προς τις ασθένειες που έχουν νοητική προέλευση.
Αν πονάει το πόδι μου όλοι θα μου δείξουν συμπάθεια , αλλά αν πω ότι πονάει το μυαλό μου , τότε όλοι θα πουν ότι κάτι στραβό μου συμβαίνει , τότε θα με κατηγορήσουν σαν να είναι δικό μου λάθος .
Όχι δεν είναι δικό μου λάθος .
Στην πραγματικότητα θα μπορούσα να συμβουλευτώ έναν άλλο τύπο γιατρού που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει μια θεραπεία που θα άρχιζε από μέσα προς τα έξω .
Για μένα ο διαλογισμός είναι θεραπεία που μπορεί να επεκταθεί από μέσα προς τα έξω .
Σε πολλά νοσοκομεία της Δύσης έχει μπει ο υπνωτιστής .
Είναι ένα κάλό βήμα , αν και η ύπνωση δεν είναι διαλογισμός .
Τουλάχιστον δείχνει ότι υπάρχει η κατανόηση , ότι κάτι πρέπει να γίνει για την συνειδητότητα του ανθρώπου και ότι δεν είναι αρκετή μόνο η θεραπεία του σώματος
Και σκέφτομαι ότι αν σήμερα έχει μπει στα νοσοκομεία ο υπνωτιστής , τότε αύριο θα μπει η γιόγκα , θα μπει ο διαλογισμός .
Τότε θα μπορούν να θεραπεύσουν τον άνθρωπο σαν σύνολο .
Το σώμα θα φροντίζεται από τους γιατρούς ,
Το μυαλό από τους ψυχολόγους και
Η ψυχή από το Ζεν , από το διαλογισμό .
Την ημέρα που τα νοσοκομεία δεχτούν τον άνθρωπο σαν ολότητα και αρχίσουν να τον θεραπεύουν συνολικά , θα είναι μέρα μεγάλης χαράς για όλη την ανθρωπότητα .
Σου ζητάω να σκέφτεσαι προς αυτή την κατεύθυνση , ώστε η μέρα αυτή να έρθει σύντομα .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου