Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011

Βαριέμαι πολύ .... ΕΣΥ ??




Αισθάνομαι πως η ζωή μου είναι πληκτική τι να κάνω ???



Η ζωή είναι ένας εκστατικός χώρος , 
είναι τόσο εκπληκτική και εσύ την περιόρισες , 
την έκανες πληκτική .

Αυτό που έκανες είναι ένα θαύμα .
Τι άλλο θέλεις να κάνεις ????
Δεν μπορείς να κάνεις τίποτα μεγαλύτερο από αυτό .


Μέχρι στιγμής έχεις κάνει πολλά .
Έκανες την ζωή σου πληκτική . 
Αυτό είναι σπουδαίο επίτευγμα .
Η ζωή είναι εκπληκτική και εσύ την έκανες πληκτική .
Πληκτική ζωή ???
Πρέπει να έχεις τρομακτική δυνατότητα να αγνοείς την ζωή .
Πρέπει να αγνοείς τα πουλιά , τα  δένδρα , τα λουλούδια , τους ανθρώπους .
Η ζωή είναι τρομερά όμορφη , τόσο αστεία , που αν μπορείς να την δεις όπως είναι , δεν θα σταματήσεις να γελάς .
Θα σκάσεις  στα γέλια τουλάχιστον μέσα σου .

Η ζωή δεν είναι πληκτική , το μυαλό όμως είναι πληκτικό .
Και δημιουργούμε τέτοιο μυαλό μέσα μας σαν τοίχος σινικό , που δεν επιτρέπουμε στη ζωή να μπει μέσα μας .
Μας ξεκόβει από την ζωή , μας απομονώνει από τους ανθρώπους , μας φυλακίζει σε δωμάτιο χωρίς παράθυρα .

Αν ζήσεις στη φυλακή , πίσω από τον τοίχο δεν μπορείς να δεις το πρωινό ήλιο , δεν μπορείς να δεις τον ουρανό , ούτε τα πουλιά , ούτε τον ουρανό την νύχτα γεμάτο αστέρια .
Και τότε σίγουρα , μέσα στη φυλακή σκέφτεσαι πως η ζωή είναι πληκτική .

Το συμπέρασμά σου , αυτό όμως σήμερα , που δεν είσαι στη φυλακή είναι λάθος .
Εσύ ζεις σε ένα πληκτικό χώρο.
Εσύ ζεις σε ένα λάθος πλαίσιο .
Πρέπει να είσαι άνθρωπος καλά πληροφορημένος , με πολλές γνώσεις .
Αυτού του είδους οι άνθρωποι δημιουργούν τόσο χοντρό τοίχο γύρω τους ,
από λέξεις , κούφιες λέξεις , λέξεις γύρω από τον εαυτό τους , που γίνεται αδύνατο να δουν τη ζωή .
Η γνώση είναι εμπόδιο για τη ζωή .
Βάλε τη γνώση στη άκρη και κοίτα με άδεια μάτια .
Η ζωή είναι μια διαρκείς έκπληξη .
Και δεν μιλάω για καμιά θεϊκή ζωή .
Η καθημερινή ζωή είναι τόσο εκπληκτική . 
Σε μερικά περιστατικά θα βρεις την παρουσία του θεού
- ένα παιδί γελάει
-ένα σκυλί γαβγίζει
-ένα παγώνι χορεύει
Δεν μπορείς όμως να δεις αν τα μάτια σου είναι καλυμμένα με γνώση .

Ο φτωχότερος άνθρωπος είναι εκείνος που ζει πίσω από τις κουρτίνες της γνώσης
Ο πλουσιότερος είναι εκείνος που έχει ανοιχτά τα παράθυρα του μη μυαλού και πλησιάζει τη ζωή χωρίς μυαλό .

Αυτό που νιώθεις όμως δεν είναι μόνο δική σου εμπειρία .
Δεν είσαι ο μόνος που νιώθει πλήξη .
Στην πραγματικότητα , όλοι σχεδόν οι άνθρωποι θα συμφωνήσουν μαζί σου .
Τίποτα δεν τους προκαλεί έκπληξη .
Κάθε στιγμή όμως , υπάρχουν χιλιάδες εκπλήξεις , επειδή η ζωή δεν είναι ποτέ ίδια .
Πως μπορείς και παραμένεις ανεπηρέαστος από το δέος που προκαλεί  ???

Ο μόνος τρόπος για να παραμένεις ανεπηρέαστος είναι να μένεις προσκολλημένος στο παρελθόν , στις εμπειρίες σου , στις αναμνήσεις σου , στη γνώση σου , στο μυαλό σου  .
Τότε δεν μπορείς να δεις αυτό που υπάρχει .
Και χάνεις διαρκώς το παρόν .

Χάνε το παρόν και θα ζεις μια ζωή πληκτική , ανιαρή , βαρετή .
Να είσαι στο παρόν και θα εκπλαγείς που τίποτα δεν είναι πληκτικό .
Άρχισε κοιτάζοντας γύρω σου λίγο σαν παιδί . 
Γίνε και πάλι παιδί .
Αυτό είναι διαλογισμός .
Να είσαι και πάλι παιδί .
Ξαναγεννιέσαι , είσαι αθώος , χωρίς να γνωρίζεις .

Ναι, πρέπει να έχεις αποξενωθεί από τη ζωή , γι’ αυτό νιώθεις πλήξη .
Έχεις ξεχάσει την αμεσότητα , την οικειότητα .
Έχεις κόψει τις γέφυρες .
Η γνώση σου λειτουργεί σαν τοίχος .
Η αθωότητα λειτουργεί σαν γέφυρα .

Πήγαινε στη παραλία και άρχιζε να μαζεύεις κοχύλια .
Δες ένα παιδί πόσο συγκλονισμένο είναι όταν μαζεύει κοχύλια , είναι σαν να έχει ανακαλύψει ολόκληρο ορυχείο διαμαντιών .

Δες το παιδί που φτιάχνει κάστρα στη άμμο, πόσο απορροφημένο είναι , σαν να μην υπάρχει τίποτα σπουδαιότερο στον κόσμο .
Δες το παιδί που κυνηγάει μια πεταλούδα και γίνε πάλι παιδί .

Άρχισε να κυνηγάς πεταλούδες και πάλι , φτιάξε κάστρα στη άμμο, μάζεψε κοχύλια .


Μην ζεις σαν να γνωρίζεις . 
Δεν γνωρίζεις τίποτα . 
Την στιγμή που γνωρίζεις κάτι , εμφανίζεται η πλήξη .
Με την διαδικασία της γνώσης δεν θα υπάρξει πλήξη , με την γνώση έρχεται αμέσως η πλήξη .
Και να σου θυμίσω ότι δεν μιλάω για καμιά θεϊκή γνώση , για καμιά εσωτερική γνώση , απλώς μιλάω γι’ αυτήν εδώ τη ζωή .
Απλώς κοίταξε γύρω σου με λίγο περισσότερο καθαρότητα και θα δεις πως η ζωή δεν είναι καθόλου πληκτική αλλά καταπληκτική .

Το διαλογιστικό μυαλό ζει πάντα στο παρόν , οπότε ολόκληρη η ύπαρξη είναι κάθε στιγμή φρέσκια , σαν τα μάτια ενός νεογέννητου .
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να θυμάσαι είναι ότι αν κοιτάζεις τον κόσμο και τον βλέπεις παλιό δεν είσαι διαλογιστής . 
Αν όλα σου φαίνονται παλιά , αυτό σημαίνει πως το μυαλό σου είναι παλιό , πως έχει σαπίσει .
Αν το μυαλό σου είναι φρέσκο και ο κόσμος θα σου φαίνεται φρέσκος .
Το ζήτημα δεν είναι ο κόσμος αλλά ο καθρέπτης .




Αν ο καθρέπτης έχει επάνω σκόνη , τότε ο κόσμος είναι παλιός .
Αν δεν υπάρχει σκόνη πάνω στον καθρέπτη , τότε πως μπορεί να είναι παλιός ??
Αν τα πράγματα παλιώσουν τότε αισθάνεσαι πλήξη .
Όλοι νιώθουν πλήξη μέχρι θανάτου .

Κοίτα τα πρόσωπα των ανθρώπων .
Κουβαλάνε την ζωή σαν βάρος , τη βαριούνται ,δεν έχει νόημα γι’ αυτούς , μοιάζει με εφιάλτη , με κακόγουστο αστείο , με κόλπο που κάνει κάποιος εναντίον τους για να τους βασανίσει .
Έτσι η ζωή δεν είναι γιορτή , όταν το μυαλό είναι γεμάτο αναμνήσεις .
Δεν μπορεί να είναι .
Μα , ακόμα και όταν γελάς , το γέλιο σου κουβαλάει την πλήξη σου .
Κάνεις προσπάθεια να γελάσεις ή γελάς από ευγένεια .

Αν το γέλιο είναι διανοητικό , αν χρειάζεται προσπάθεια για να συμβεί , τότε είναι ψεύτικο .
Τώρα , τι είδους γέλιο είναι αυτό ??? 
Είναι μια απλή ευγένεια .
Είναι κάτι φτιαχτό .
Αν βαριέσαι , ότι και να κάνεις δημιουργείς μεγαλύτερη πλήξη .
Δεν μπορείς να γιορτάσεις .
Η γιορτή μπορεί να συμβεί μόνο όταν η ζωή είναι καινούργια .
Και η ζωή είναι πάντα νέα .

Όταν τίποτα δεν γερνά , όταν τίποτα δεν πεθαίνει στα αλήθεια , γιατί κάθε στιγμή ξαναγεννιέται , τότε γίνεται χορός και η μουσική κυλάει μέσα σου .
Δεν έχει σημασία αν ακούς μουσική , γιατί η μουσική κυλάει μέσα σου .

1 σχόλιο:

paris61 είπε...

Κοντοί ψηλοί
λεπτοί χοντροί
όμορφοι άσχημοι
πλούσιοι φτωχοί.
Δεν είναι αυτά που έχουν σημασία. Σημασία έχει ότι ξέχασα τι ήθελα να πω