Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011

ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΩ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ .



ΘΕΛΩ  ΚΑΙ   ΤΗΝ   ΒΟΗΘΕΙΑ   ΤΡΙΤΩΝ   .

ΤΙ  ΝΑ  ΚΑΝΩ ?????????????


Το πρόβλημα είναι πιο βαθύ .
Έχεις γίνει ανίκανος να αποφασίζεις με την βούλησή σου, έχεις ξεχάσει να επιβάλλεις την θέληση σου χωρίς εξωτερική βοήθεια .
Και , αυτό συμβαίνει σε όλους σχεδόν μέσα σ’ αυτό τον κόσμο .
Από την παιδική σου ακόμη ηλικία , οι γονείς σου αποφασίζουν για σένα , δεν σου επιτρέπουν να αποφασίζεις .

Δεν επιτρέπουν να αποφασίζεις από μόνος σου .
Αποφασίζουν για σένα
Σκέφτονται για σένα
Κρίνουν για σένα

Και είναι πολύ κατανοητό αυτό . 
Το παιδί είναι ανίσχυρο , επόμενο είναι να συμβαίνει οι γονείς να αποφασίζουν γι’ αυτό , είναι υποχρέωση τους να σκέφτονται γι’ αυτό .
Αλλιώς δεν θα επιζήσει το παιδί .

Αλλά υπάρχει και μια άλλη υποχρέωση , την οποία εξακολουθούν και ξεχνούν όλοι οι γονείς , όλων των εποχών , και αυτή η άλλη είναι πιο σημαντική .

Όταν το παιδί γίνει ικανό να αποφασίζει , να επιβάλλει τη θέλησή του , να σκέφτεται , θα πρέπει να είναι πιο χαλαροί  μαζί του . Θα πρέπει να βάζουν το παιδί στον πειρασμό να σκεφτεί από μόνο του .

Αυτό όμως δεν γίνεται . Τους αρέσει η ιδέα ότι το παιδί εξαρτάται ακόμη από αυτούς
Τους αρέσει η ιδέα ότι το παιδί τους κοιτά με θαυμασμό ( ικανοποίηση εγώ )

Επιτελούν το πρώτο καθήκον που είναι αναγκαίο , αλλά δεν ικανοποιούν ποτέ την δεύτερη ανάγκη που είναι πολύ  πιο σημαντική .
Μόλις δουν ότι το παιδί μπορεί να αποφασίζει μόνο του , θα το αφήσουν ήσυχο .
Δεν θα του επιβάλουν τίποτα με τη βία .

Αυτό , όμως δεν συμβαίνει. Η κοινωνία αυτή είναι πολύ άρρωστη επειδή δεν έχει επιτραπεί ποτέ σε κανένα να θέλει και να σκέφτεται από μόνος του .

Μπορείς για κάτι να σκέφτεσαι τρεις μήνες , τρία χρόνια , τρεις ζωές . Έχεις όμως ξεχάσει να σκέφτεσαι και δεν ξέρεις πως πρέπει να κάνεις το πρώτο βήμα .
Ένα βήμα μέσα στο άγνωστο.
Δεν σε ενθάρρυναν στην παιδική σου ηλικία να αποφασίζεις με τη βούληση σου και να πειραματίζεσαι .
Ακόμη και αν μερικές φορές , το πείραμα , σε οδηγήσει σε σφάλματα και λάθη, και τότε ακόμη αξίζει , γιατί μαθαίνει κανείς μέσα από τα σφάλματα .
Και δεν υπάρχει κανένας άλλος τρόπος να μάθεις , δεν υπάρχει κανένας ασφαλέστερος τρόπος να μάθεις  . Η μάθηση έρχεται μέσα από αυτό το επικίνδυνο μονοπάτι, πρέπει να δοκιμάζεις και να πειραματίζεσαι .

ΚΑΙ   ΝΑ   ΘΥΜΑΣΑΙ   ΠΑΝΤΑ

ΜΠΟΡΕΙ   ΝΑ   ΚΑΝΕΙΣ   ΛΑΘΟΣ  - 

ΔΕΝ  ΥΠΑΡΧΕΙ   ΚΑΜΙΑ    ΕΓΓΥΗΣΗ


Πώς να υπάρχει εγγύηση για το καινούργιο ???

Δεν υπάρχουν σχόλια: