Τι είναι ενοχή ?????

Η ενοχή δεν είναι μια άλλη μορφή φόβου  ????

Θα ξεκινήσουμε με μια ιστορία ενός αθλητή τοξοβολίας  του Κώστα .

Κάθε μέρα κάνει ασκήσεις και προσπαθεί με το βέλος του να βρει τον στόχο στο κέντρο . Αν συμβεί να μην  πετύχει το κέντρο του στόχου , νιώθει ότι κάτι έκανε λάθος  - στραβά – αμάρτησε

Η αποτυχία λοιπόν είναι αμαρτία

Μετά το αμάρτημα της αποτυχίας πρέπει να επαναλάβει πάλι την ενέργεια  σωστά.

Αυτός ο ψυχαναγκασμός λέγεται  ΕΝΟΧΗ , είναι ένα συναίσθημα που δημιουργείται φυσιολογικά και σε ωθεί να επαναλάβεις μια λαθεμένη ενέργεια σωστά .

Η φυσική χρησιμότητα της ενοχής , αυτή της διόρθωσης μιας ενέργειας , είναι ένα από τα πράγματα που κάνουν να διακρίνεται η ανθρώπινη συνείδηση από την πολύ στοιχειώδη αντίληψη που διαθέτουν τα ζώα .

Όταν νιώθεις ότι αστόχησες  κάπου , με το να  επαναλάβεις την ενέργεια , προτείνεις τη διόρθωση της αποτυχίας

ΑΠΟΤΥΧΙΑ  = ΑΜΑΡΤΙΑ  =  ΕΝΟΧΗ = ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΜΟΣ  ΤΗΣ  ΔΙΟΡΘΩΣΗΣ

Μιλάμε για στόχους που εσύ ο ίδιος στήνεις .

Μιλάμε για αμαρτίες που εσύ ο ίδιος προκαλείς

Αυτή είναι η φυσική αμαρτία και έχει σαν επακόλουθο τη φυσική ενοχή που είναι σχετικά εύκολο να εξαλειφθεί , αφού εμείς στήσαμε τον στόχο και αστοχήσαμε .

ΕΝΤΕΛΩΣ  ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ  πράγμα είναι η ενοχή που νιώθεις για κάποια ξεχασμένη  προ πολλού αμαρτία , που καθορίστηκε για σένα από κάποιον άλλο.

Αυτή, δυστυχώς , η ενοχή μαστίζει τον περισσότερο κόσμο

Τέτοιες αμαρτίες είναι

Η αμαρτία του να τρως μια συγκεκριμένη τροφή σε συγκεκριμένο χρόνο

Η αμαρτία του να μην τρως μια συγκεκριμένη τροφή σε συγκεκριμένο χρόνο

Η αμαρτία του να κάνεις Έρωτα   ( ανύπαντρη )

Η αμαρτία του να μην κάνεις Έρωτα ( παντρεμένη )

Η αμαρτία του ν’ ανάβεις ή να σβήνεις το φως σε συγκεκριμένο χρόνο ( Μεσαιωνικές θρησκείες , σε μερικές ισχύει και σήμερα )

Η αμαρτία του να μην τρως όλο το φαγητό σου

Η αμαρτία του να τρως όλο το φαγητό σου

Η αμαρτία  του να βγαίνεις έξω μια μέρα που κάνει κρύο , χωρίς το παλτό σου

Και πάει λέγοντας ……….

Για μερικούς ανθρώπους είναι αμαρτία το να τρων κρέας την Παρασκευή και για μερικούς το να τρων χοιρινό κρέας γενικά . Δεν θέλω να καταγράψω όλες τις (απαγορεύσεις ) αμαρτίες που έχουν ορθώσει κατά καιρούς όλες οι θρησκευτικές ιεραρχίες .

Θα χρειαστεί Τόμος για να χωρέσουν .

Αλλά δεν είναι μόνο οι θρησκείες που διακηρύσσουν τις αμαρτίες .

Το δόγμα της παραβίασης της Ηθικής μπορεί να έρθει από πολλές πηγές όπως

 Γονείς , Δασκάλους ,Κυβερνήσεις και τις Κοινωνίες .

ΟΣΟ  ΠΙΟ  ΠΟΛΥ    ΔΕΟΣ    ΚΑΙ    ΣΕΒΑΣΜΟ   

             ΝΙΩΘΕΙΣ  ΓΙΑ  ΤΗΝ  ΠΗΓΗ ΤΗΣ  ΑΜΑΡΤΙΑΣ  ,

ΤΟΣΟ  ΠΙΟ  ΔΥΝΑΤΟ  ΕΙΝΑΙ  ΤΟ  ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ  ΤΗΣ .

Το  είπαμε πιο πριν « το αποτέλεσμά της « είναι η  ΕΝΟΧΗ .

Ναι αλλά αυτή η ενοχή όμως δεν μπορεί , στις περισσότερες φορές ν ‘ απαλυνθεί με την σωστή επανάληψη , όπως έκανε ο τοξότης μας . 

Αν φας κάτι σε χρόνο που ήξερες ότι δεν έπρεπε , πως θα πας πίσω για να διορθώσεις την πράξη σου.

Πως ξετρώς κάτι που ήδη έφαγες ???

 Στην περίπτωση αυτή η ενοχή , που κανονικά θα σε έσπρωχνε να επαναλάβεις την πράξη σωστά , δεν μπορεί να παράγει φυσιολογικά το ποθούμενο αποτέλεσμα .

Τώρα έχουμε μια αμαρτία , αποτυχία στο σημάδι , και ενοχή , μια παρόρμηση να διορθώσουμε την αποτυχία .

Η αμαρτία παραμένει.

Η ενοχή που δεν απαλείφθηκε , αυξάνεται και αυξάνεται σχηματίζοντας μια ενεργό δύναμη .

Μια καταπιεσμένη ενεργό δύναμη

Τι συμβαίνει όταν καταπιέζεις και συγκρατείς μια δύναμη που αυξάνεται ??

Θα προκληθεί έκρηξη .

Έρχεται μια στιγμή που η αυξανόμενη ενοχή βρίσκει επιτέλους έκφραση σε ένα είδος έκρηξης .

Δυστυχώς για τους περισσότερους ανθρώπους το δίδυμο

ΑΜΑΡΤΙΑ – ΕΝΟΧΗ   είναι τρίδυμο

ΑΜΑΡΤΙΑ – ΕΝΟΧΗ – ΤΙΜΩΡΙΑ

Ο τρόπος για να αποβάλεις αυτή την ενοχή είναι μέσω της τιμωρίας.

Και ποιος είναι ο πιο κατάλληλος να ορίσει την τιμωρία σου ???

Ποιος ξέρει καλύτερα όλους τους φόβους σου , τους στόχους σου , τα οράματά σου , τις επιδιώξεις σου   ???? 

ΠΟΙΟΣ   ΣΕ   ΞΕΡΕΙ   ΚΑΛΥΤΕΡΑ   ????

ΦΥΣΙΚΑ   Ο  ΕΑΥΤΟΣ   ΣΟΥ  .

Τότε ποιος θα ήταν ο πιο κατάλληλος να επιβάλλει την τιμωρία ????

Φυσικά εσύ ο ίδιος .

Λογικά δεν αρέσει να περιφέρεται κάποιος τιμωρώντας τον εαυτό του .

Πιστεύω όμως , ότι η αρρώστια και η αποτυχία , είναι δύο μορφές τιμωρίας που μπορεί να δεχτεί κάποιος .

Λογικά κανείς δεν θέλει να αυτοτιμωρείται .

Οι περισσότερες αμαρτίες προγραμματίζονται σε πολύ πρόωρη ηλικία , στη διάρκεια της παιδικής ηλικίας , από πρόσωπο που έχει  εξουσία και εμείς σεβόμαστε πάρα πολύ . Αυτό είναι το πρόσωπο που απονέμει τα καλά πράγματα – ασφάλεια , αγάπη – όταν είμαστε καλοί και τα παρακρατάει όταν δεν είμαστε – δεν είμαστε υπάκουοι , όταν αμαρτάνουμε .

Αυτό το πρόσωπο, που έχει εξουσία , διαμορφώνει την ύπαρξη μας με το να δίνει ή να παρακρατάει το καλό .

Το παιδί μαθαίνει γρήγορα πως αν κάνει κάτι που θεωρεί κακό αυτό το πρόσωπο , θα υποστεί την τιμωρία

Η ΑΝΑΜΟΝΗ της τιμωρίας , μετά από λάθος πράξη , γίνεται γρήγορα μέρος της συμπλήρωσης του παιδιού . Όταν μεγαλώσει, ακόμη και αν δεν υπάρχει το πρόσωπο με την εξουσία , η τιμωρία υπάρχει , γιατί υπάρχει η αναμονή της .

Τώρα πια δεν ικανοποιούμαστε με το πρόσωπο εξουσίας ,αλλά με κάτι πιο απεχθές , την αναμονή της Τιμωρίας .

Ξέρουμε  πλέον ότι ο Φόβος είναι αρνητική αναμονή , η ενοχή εμπεριέχει την αναμονή της τιμωρίας – φυσικά αρνητική – τότε στο σημείο αυτό ο Φόβος και η Ενοχή είναι  ΣΥΝΩΝΥΜΑ .