Αν η φύση είναι ανόητη τότε εσύ τι είσαι ???
Γυρνάει το κύμα και λέει τον ωκεανό βλάκα.
Μα τότε ο θάνατος γιατί ????
Αν δεν υπάρχει θάνατος δεν θα υπάρχει ούτε γέννηση.
Η αντίθεση αυτή όμως είναι επιφανειακή .
Κατά βάθος αντιπροσωπεύουν το ένα και μοναδικό
Τον αρχέγονο νόμο τον ΛΟΓΟ
Στο φως πρέπει να αντιπαρατεθεί το σκοτάδι, αλλιώς δεν υπάρχει φως .
Στη γήινη αγάπη το μίσος , αλλιώς δεν υπάρχει αγάπη.
Στον άντρα η γυναίκα αλλιώς δεν ,,,,,,,,,,,,
Στο θετικό πόλο ο αρνητικός πόλος , αλλιώς δεν υπάρχει ηλεκτρισμός
Δεν υπάρχει ποτάμι χωρίς δύο όχθες .
Αυτές στέκονται απέναντι η μια στην άλλη και δημιουργούν χώρο ώστε το ποτάμι να κυλάει ανάμεσα τους
Η ζωή χρειάζεται πολικές αντιθέσεις .
Η φύση δεν είναι ανόητη
Προσπάθησε να καταλάβεις παντού την διαλεκτική
Αρρώστια και υγεία , υπάρχουν μαζί
Ομορφιά και ασχήμια – επιτυχία και αποτυχία – πόνος και ευχαρίστηση – βάσανα και μακαριότητα - , όλα είναι μέρος της φύσης
Άμα το καταλάβεις αυτό κάποια υπέρβαση γίνεται μέσα σου
Αυτό λέει και ο Πυθαγόρας « ο νόμος της ανάγκης και ο νόμος της δύναμης
¨ο νόμος της ανάγκης σε τραβά προς τα κάτω και ο νόμος της δύναμης σε τραβά προς τα πάνω. Είναι σαν τον νόμο της βαρύτητας και το νόμο της χάριτος .
Το λογικό μυαλό λέει « προς τι οι αντιθέσεις « ????
Η λογική όμως δεν είναι η πραγματική διαδικασία της ζωής .
Η διαλεκτική είναι.
Η λογική είναι γραμμική
Η διαλεκτική δεν είναι γραμμική , κινείται με την θέση , την αντίθεση , την σύνθεση και μετά η σύνθεση γίνεται πάλι θέση αντίθεση σύνθεση και έτσι πάει όλο και ψηλότερα .
Η λογική είναι μονότονη.
Αν ο Θεός ήταν λογικός , θα είχε δημιουργήσει μόνο άντρες ή μόνο γυναίκες .
τι νόημα έχει να κάνεις και τα δύο αφού φασαρία μόνο φέρνουν ????
Φαντάσου όμως όλο τον κόσμο άντρες και να λέει ο ένας στον άλλο χρυσή μου και χρυσή μου .
Θα ήταν μονότονο .
Τώρα βλέπεις που και που κανένα γκέι , και είναι χαριτωμένο , αλλά όλος ο κόσμος γκέι πάει πολύ .
Το ίδιο ισχύει και για τα ζευγάρια .
Φαντάσου όλα τα ζευγάρια που ερωτεύτηκαν στην αρχή και πιάστηκαν χέρι – χέρι , να μην άφηνε το χέρι κανένας ποτέ ξανά .
Θα υπήρχε μάλλον λίγο μονοτονία .
Άρα η διαλεκτική είναι ρυθμός .
αλλιώς δεν θα υπήρχε η χαρά του πλησιάσματος αφού θα ήταν συνέχεια μαζί .
την νύχτα παλεύω το πρωί είμαι μαζί .
Απομακρύνομαι , σου λείπω , σε έλκω – απομακρύνεσαι , μου λείπεις , με έλκεις .
Σαν το εκκρεμές μια αριστερά μια δεξιά
Έτσι προχωρά η ζωή .
Αυτή η ένωση από όλα τα αντίθετα της φύσης από τη μια πονάει από την άλλη μας μάθανε ότι είναι αδύνατον να γίνει . δηλ. μην παιδεύεσαι .
Και όμως ,γίνεται !
Οι πρώτοι και καλύτεροι οι θρησκείες , οι αιρέσεις , όλοι οι γκουρού της εποχής μας πασχίζουν για την διαίρεση .
Η διαίρεση όμως σε σκίζει , δεν σε ενώνει .
Η διαίρεση καταλαβαίνει την σύγκρουση μόνο
Η ένωση καταλαβαίνει την σύνθεση .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου