Εσύ πως δείχνεις οτι νοιάζεσαι για κάποιον ?

Σ΄ αγαπάω.
Σε "πονάω" και σε νοιάζομαι.
Το ξέρεις.

 γιατί ....

Στο δείχνω.

Και για μένα είναι τόσο δύσκολο να είμαι ερωτευμένος μαζί σου.

Και για σένα να μην ξέρεις πως να με αντιμετωπίζεις.

Μου δίνεις θάρρος , και μετά φοβάσαι μην παρασυρθώ.

Με ξεκόβεις, και μετά στεναχωριέσαι.

Μαλώνουμε, και μετά  στεναχωριόμαστε και οι δύο.

Φιλιώνουμε, και μετά γίνεται μαλακία.

Προσπαθώ.

Προσπαθώ συνέχεια.

Είναι δύσκολο πολύ.

Μερικές φορές με τρελαίνει και με αγχώνει και χαλιέμαι.

Πέρα από κάθε καψούρα, έρωτα,

πέρα από κάθε καύλα σαρκική η εγκεφαλική,

μου μένει μόνο το: Σε νοιάζομαι.
Δεν ξέρω γιατί.

Δεν μπορώ να καταλάβω και να κατανοήσω το γιατί.

Άραγε όταν θα σταματήσω να σε βλέπω και

όταν θα σταματήσω να είμαι ερωτευμένος μαζί σου,

Θα συνεχίσω να σε νοιάζομαι ?

Θα συνεχίσω να σε πονάω ?

Θα συνεχίσω να ανησυχώ για σένα ?

Τι δουλειά έχω εγώ να κάνω παρέα μαζί σου ?

Γιατί σε συμπαθώ τόσο ?

Από πού και ως που κάνω κουβέντες με φίλους για εσένα ?

Εσύ τι ξέρεις από όλα αυτά ?

Πως ? είπες κάτι ?

Θα σου λείψω όταν θα φύγω;

Θα με ψάξεις ?

Ποια είσαι τελικά ?

Γιατί με ζητάς μόνο όταν βρίσκεσαι στη δουλειά ?

Γιατί με εμπιστεύεσαι για πράγματα που μόνο λίγοι γνωρίζουν ?

Είναι ο δικός σου άκομψος τρόπος γιατί δεν ξέρεις

πως αλλιώς να δείξεις ενδιαφέρον για κάποιον,

ή απλά θέλεις

όλοι πάντα να ασχολούνται μαζί σου και να σε νταντεύουν ?