απλά ένας που γνωρίζει πάρα πολλά ?????
Αφιερωμένο στην αγαπημένη , δική μου κότα την ( Κανέλα )
που μου έμαθε πολλά ,
ότι δεν γνωρίζω τίποτα ,
Είναι ωραίο να ξέρεις την γλώσσα των πουλιών
Το σπίτι μας στο χωριό που μεγάλωσα , ήταν το τελευταίο σπίτι , το πιο απομακρυσμένο σπίτι , αλλά είχαμε ένα μεγάλο κοτέτσι , περιφραγμένο καλά με πάρα πολλές κότες .
Τις παρατηρούσα χρόνια και χρόνια .
Κάθε χρόνο την άνοιξη , τα χελιδόνια μαζευόντουσαν στον φράχτη και μιλούσανε αναμεταξύ τους , ιστορίες από το μακρινό τους ταξίδι .
Έλεγαν πράγματα πολλά το ένα στο άλλο , αλλά πιο πολύ τους απασχολούσε το καλοκαίρι και τα νότια , γιατί πλησίαζε το φθινόπωρο και ο βορινός άνεμος παραμόνευε ....
Μιλούσαν για πολιτείες , για ωκεανούς , ουρανοξύστες , ποτάμια ....
Η Κανέλα ανήσυχη από την φύση της , τα άκουγε , αλλά δεν καταλάβαινε πολλά πράγματα , αφού το μόνο που γνώριζε ήταν το κοτέτσι της .
Και ξαφνικά , μια μέρα , έφυγαν όλα μαζί , ήσυχα - ήσυχα .
Και όλες οι κότες μου , μιλούσαν για τα χελιδόνια και το νότο .
Φέτος η Κανέλα , αγανάχτησε και αποφάσισε να μάθει την αλήθεια !!!
Γύρισε στις άλλες κότες και τις είπε :
" Του χρόνου σκέφτομαι να πάω και εγώ νότια "
Κάποιες κότες τις είδα φοβισμένες , άλλες γελούσαν κρυφά , οι πιο μεγάλες είπαν μην κάνεις καμιά τρέλα
Πέρασε ο καιρός , ήρθαν τα χελιδόνια και κάθισαν πάλι πάνω στο φράχτη και οι κότες μου , τις άκουγα , συζητούσαν για την αναχώρηση της Κανέλας .
Ένα πρωί φύσηξε ο άνεμος από το βοριά και ξαφνικά όλα τα χελιδόνια πέταξαν γιατί ένιωσαν τον άνεμο στα φτερά τους , τους ήρθε μια δύναμη και μια παλιά γνώριμη γνώση και μια πίστη που είναι πιο μεγάλη και πάνω από την ανθρώπινη .
" Νομίζω πως άνεμος είναι ο σωστός " είπε η κότα μου η Κανέλα
και χτυπώντας τα φτερά της έτρεξε έξω από το κοτέτσι
Πήγε στο κέντρο από το κοτέτσι και πήρε φόρα .....
Έτρεχε ανοιγοκλείνοντας τα φτερά της δυνατά , βγήκε έξω στο χωματόδρομο και συνέχισε να τρέχει μέχρι που έφτασε στον απέναντι κήπο ( που δεν τον είχε ξαναδεί )
Το βράδυ γύρισε κουρασμένη ασθμαίνοντας και διηγήθηκε στα άλλα πουλερικά πως είχε φτάσει νότια , μέχρι τον αυτοκινητόδρομο και είχε δει τα αυτοκίνητα του μεγάλου κόσμου , για τα οποία μιλούσαν και τα χελιδόνια ,
Έλεγε πως είχε φτάσει στα μέρη όπου μεγάλωνε η πατάτα και είχε δει καλαμιές , όπου από πίσω ζούσαν και άλλοι άνθρωποι .
Στο τέλος τους είπε πως είδε και κήπο με τριαντάφυλλα και ήταν εκεί και ο ίδιος ο κηπουρός , τον οποίο γνώρισε κιόλας .
Καλά !!!!!
¨Όλες οι κότες πάθανε πλάκα . Πολύ Συναρπαστικό είπαν όλες μαζί .
Και ο χειμώνας πέρασε και οι κρύοι μήνες πέρασαν και ξανά μπήκε η Άνοιξη και τα χελιδόνια ήρθαν πάλι .
Οι κότες μου όμως δεν συμφωνούσαν μαζί τους πως υπήρχε και θάλασσα και ωκεανός στα Νότια .
Πρέπει να ακούσετε την κότα μας έλεγαν !!!!!
Πρέπει να ακούσετε την κότα μας έλεγαν !!!!!
Τώρα η Κανέλα έγινε ο γνώστης .
Εκείνη ξέρει .
Εκείνη ξέρει και ας μην έχει βγει ούτε καν έξω από το χωριό μας .
Η Γνώση είναι η κότα .
Η διανόηση είναι η κότα .
Από τη στιγμή που γνωρίζει κάτι η κότα σου , σου γίνεται εμπόδιο .
Μ ε αγάπη
στη φίλη μου
Κανέλα
Είναι ωραίο να ξέρεις την γλώσσα των πουλιών
Είναι ωραίο να ξέρεις την γλώσσα των πουλιών
1 σχόλιο:
-Ένα χυμό πορτοκάλι παρακαλώ
-Φυσικός ??
-Ναι , στο 8ο έτος !!
-Και δε σε κόβω να τελειώνεις σύντομα !!!
Δημοσίευση σχολίου