Ε Ι ΜΑ Ι ΑΥΘΕΝΤΙΑ ή ....

απλά ένας που γνωρίζει πάρα πολλά  ?????

Αφιερωμένο στην αγαπημένη , δική μου κότα την ( Κανέλα )

που μου έμαθε πολλά ,

ότι δεν γνωρίζω τίποτα ,

Είναι ωραίο να ξέρεις την γλώσσα των πουλιών

Το σπίτι μας στο χωριό που μεγάλωσα , ήταν το τελευταίο σπίτι , το πιο απομακρυσμένο σπίτι , αλλά είχαμε ένα μεγάλο κοτέτσι , περιφραγμένο καλά  με πάρα πολλές κότες .

Τις παρατηρούσα χρόνια και χρόνια .

Κάθε χρόνο την άνοιξη , τα χελιδόνια μαζευόντουσαν στον φράχτη και μιλούσανε αναμεταξύ τους , ιστορίες από το μακρινό τους ταξίδι  .

Έλεγαν πράγματα πολλά το ένα στο άλλο , αλλά πιο πολύ τους απασχολούσε το καλοκαίρι και τα νότια , γιατί πλησίαζε το φθινόπωρο και ο βορινός άνεμος παραμόνευε ....

Μιλούσαν για πολιτείες , για ωκεανούς  , ουρανοξύστες , ποτάμια ....

Η Κανέλα ανήσυχη από την φύση της , τα άκουγε , αλλά δεν καταλάβαινε πολλά πράγματα , αφού το μόνο που γνώριζε ήταν το κοτέτσι της .

Και ξαφνικά , μια μέρα , έφυγαν όλα μαζί , ήσυχα - ήσυχα .

Και όλες οι κότες μου , μιλούσαν  για τα χελιδόνια και το νότο .

Φέτος  η Κανέλα ,  αγανάχτησε και αποφάσισε να μάθει την αλήθεια !!!

Γύρισε στις άλλες κότες και τις είπε  :

" Του χρόνου σκέφτομαι να  πάω και εγώ νότια "

Κάποιες κότες τις είδα φοβισμένες , άλλες γελούσαν κρυφά , οι πιο μεγάλες είπαν μην κάνεις καμιά τρέλα    

Πέρασε ο καιρός , ήρθαν τα χελιδόνια και κάθισαν πάλι πάνω στο φράχτη και οι κότες μου , τις άκουγα , συζητούσαν για την αναχώρηση της Κανέλας .

Ένα πρωί φύσηξε ο άνεμος από το βοριά και ξαφνικά όλα τα χελιδόνια πέταξαν γιατί ένιωσαν τον άνεμο στα φτερά τους , τους ήρθε μια δύναμη και μια παλιά γνώριμη γνώση και μια πίστη που είναι πιο μεγάλη και πάνω από την ανθρώπινη .

" Νομίζω πως άνεμος είναι ο σωστός " είπε η κότα μου η Κανέλα

και χτυπώντας τα φτερά της έτρεξε έξω από το κοτέτσι

Πήγε στο κέντρο από το κοτέτσι και πήρε φόρα .....

Έτρεχε ανοιγοκλείνοντας τα φτερά της δυνατά , βγήκε έξω στο χωματόδρομο και συνέχισε να τρέχει μέχρι που έφτασε στον απέναντι κήπο ( που δεν τον είχε ξαναδεί )

Το βράδυ γύρισε  κουρασμένη ασθμαίνοντας  και διηγήθηκε στα άλλα πουλερικά πως είχε φτάσει νότια , μέχρι τον αυτοκινητόδρομο και είχε δει τα αυτοκίνητα του μεγάλου κόσμου , για τα οποία μιλούσαν και τα χελιδόνια ,

Έλεγε πως είχε φτάσει στα μέρη όπου μεγάλωνε η πατάτα και είχε δει καλαμιές , όπου από πίσω ζούσαν και άλλοι άνθρωποι .

Στο τέλος τους είπε πως είδε και κήπο με τριαντάφυλλα και ήταν εκεί και ο ίδιος ο κηπουρός , τον οποίο γνώρισε κιόλας .

Καλά !!!!!

¨Όλες οι κότες πάθανε πλάκα . Πολύ Συναρπαστικό είπαν όλες μαζί .

Και ο χειμώνας πέρασε και οι κρύοι μήνες πέρασαν και ξανά μπήκε η Άνοιξη και τα χελιδόνια ήρθαν πάλι .

Οι κότες μου όμως δεν συμφωνούσαν μαζί τους πως υπήρχε και θάλασσα και ωκεανός στα Νότια . 
Πρέπει να ακούσετε την κότα μας έλεγαν !!!!!

Τώρα η Κανέλα έγινε ο γνώστης .

Εκείνη ξέρει .

Εκείνη ξέρει και ας μην έχει βγει ούτε καν έξω από το χωριό μας .

Η Γνώση είναι η κότα .

Η διανόηση είναι η κότα .

Από τη στιγμή που γνωρίζει κάτι η κότα σου , σου γίνεται εμπόδιο .

                                                            Μ ε    αγάπη

                                                       στη φίλη μου

                                                              Κανέλα 
                             Είναι ωραίο να ξέρεις την γλώσσα των πουλιών