Καλύτερα να με έβριζες. Θα ηρεμούσαμε και οι δύο.

Σε φοβάμαι.

Σε βλέπω στη δουλειά 
Σε βλέπω στο δρόμο.
Σκοντάφτω πάνω σου.
Χειραψία. 

Κρύα. 

Νεκρή.
Τα χέρια σου μαλακά αλλά άτονα.
Άψυχα.
 

Σε βλέπω στη δουλειά 

Γκρινιάζεις κάτι για το σπίτι κάτι για τη δουλειά κάτι για τον καιρό.
Με κοιτάς δεν με κοιτάς , ένα και το αυτό. 

Προσπαθώ να χαμογελάσω και να συμπεριφερθώ νορμάλ 

αλλά δεν σε κοιτάω πλέον στα μάτια. 

Προσπαθώ να καταλάβω που σκατά κοιτάς τόση ώρα.
Βάζω τα χέρια στις τσέπες.
Τα βγάζω τα σταυρώνω στο στήθος.
Βγάζω το μπουφάν , το ξαναβάζω 

Προσπαθώ να χαμογελάσω.
Ξαναβάζω τα χέρια στις τσέπες. 

Κάνω ένα βήμα πίσω.
 

Με ρωτάς  τι έχω .
Ένας σκύλος γαβγίζει έξω από το μαγαζί 

και αναρωτιέμαι ποιόν από τους δύο μας.
Είσαι μέσα στα νεύρα. 

Αμήχανη.

Νευριασμένη .

Τσατισμένη.
 

Καλύτερα να με έβριζες.
Θα ηρεμούσαμε και οι δύο.