Το μόνο που φοβάμαι στη ζωή μου είναι η πλήξη . Γιατί ????

Επειδή ο άνθρωπος είναι το μοναδικό ζώο που αισθάνεται πλήξη .

Και μάλιστα δεν αισθάνονται πλήξη όλοι οι άνθρωποι .

Χρειάζεται ευφυΐα για να νιώθει κανείς πλήξη .

Γι’ αυτό βαριούνται μόνο εκείνοι οι πολύ σπάνιοι άνθρωποι , οι πολύ ευφυείς .

Από την πλήξη αρχίζει η αναζήτηση του νοήματος της ζωής .

Υπάρχουν σίγουρα και οι άνθρωποι που είναι απολύτως ευτυχισμένοι με τα χρήματα .

Αν και έχουν μαζέψει πολλά , εξακολουθούν να μαζεύουν όλο και περισσότερα και  νιώθουν και ευτυχισμένοι . Αυτοί οι άνθρωποι είναι το χαμηλότερο είδος ανθρώπου .

Η ευφυΐα τους δεν έχει ανθίσει ακόμα .

Είναι ακόμα σπόρος .

Είναι απλώς η δυνατότητα .

Οι άπληστοι είναι ασφαλώς έξυπνοι και πονηροί , μα δεν θα βρεις καθόλου ευφυΐα σ’ αυτούς .

Είναι όλοι τους βαρετοί σαν άνθρωποι .

Δεν έχουν καμιά αίσθηση ποίησης , μουσικής και αισθητικής .

Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι οι μεγάλες καρέκλες και τα χρήματα .

Είναι κούφιοι και μέσα τους υπάρχει μαύρο σκοτάδι .

Αυτοί όμως οι άνθρωποι δεν βαριούνται ποτέ .

Συνέχεια ασχολούνται με κάτι και προσπαθούν συνεχώς να κερδίσουν χρήματα , δύναμη , κύρος 

Και είναι ευχαριστημένοι .

Ακόμη και το ελάχιστο να πετύχουν με τις προσπάθειες τους , τους βλέπεις πολύ χαρούμενους .

Μόνο οι ευφυείς άνθρωποι νιώθουν πλήξη , γιατί δεν βρίσκουν κανένα νόημα στη δύναμη , στο κύρος , στο χρήμα .

Βέβαια υπάρχει χρησιμότητα στο χρήμα αλλά όχι νόημα .

Το πρώτο πράγμα που θέλω να σου πω είναι να νιώθεις ευλογημένος .

Η πλήξη είναι σύμπτωμα ανώτερης ευφυΐας .

Εξ’ αιτίας αυτής της πλήξης , ο άνθρωπος αρχίζει να κινείται προς τα μέσα .

Βρίσκοντας μάταια τα εξωτερικά , στρέφεται προς τα μέσα , επειδή δεν μπορεί να πάει πουθενά αλλού .

Η ευφυΐα του είναι τόσο καθαρή , που μπορεί να δει πως όλα τα χρήματα του κόσμου  να έχει  , πάλι ο ίδιος άνθρωπος θα είναι .

Μπορεί να έχει όλη τη δύναμη του κόσμου αλλά δεν μπορεί να ξαναγεννηθεί μέσα από αυτήν .

Μπορεί να έχει όλη τη γνώση που είναι διαθέσιμη , και πάλι όμως θα παραμένει μέσα του ο ίδιος βλάκας .

Τίποτα δεν τον ικανοποιεί , έτσι η πλήξη του γίνεται βαρύτερη .

Τώρα υπάρχουν δύο πιθανότητες .

Η μία είναι η δυτική μέσα από τη λογική , όπου δεν θα βρεις κανένα νόημα στη ζωή .

Η άλλη είναι η Ανατολική .

Όταν το μυαλό  και η λογική δεν πετυχαίνει αυτό δεν σημαίνει ότι η ζωή έχει αποτύχει .

Σημαίνει απλά πως ότι λογικά μπορούσε να γίνει έχει γίνει .

Τώρα πρέπει να κοιτάξεις βαθύτερα από το μυαλό σου και βαθύτερα  υπάρχει η καρδιά .

Βαθύτερα από τη λογική είναι η αγάπη , βαθύτερα από τα μαθηματικά είναι η μουσική .

Και όταν αρχίζεις να μπαίνεις στο κόσμο των συναισθημάτων , τότε εμφανίζεται το νόημα της ζωής και η πλήξη αρχίζει να εξαφανίζεται .

Να θυμάσαι ότι η καρδιά είναι απλώς μια στάση , στα μισά του δρόμου , δεν είναι ο εσωτερικός σου πυρήνας .

Μην είσαι εναντίον της λογικής .

Ότι μπορεί να δώσει η λογική χρησιμοποίησε το σαν μέσο , αλλά ένα είναι βέβαιο , δεν μπορείς να ζητάς πράγματα που δεν μπορεί να σου δώσει . Και δεν μπορεί να σου δώσει νόημα , δεν μπορεί να σου δώσει αξιοπρέπεια , δεν μπορεί να σου δώσει εσωτερικό άνθισμα .

Αυτά μπορούν να συμβούν μόνο μέσα από το διαλογισμό , μόνο ανακαλύπτοντας τον εσωτερικό σου πυρήνα , την υπέρτατη ύπαρξη που ποτέ δεν γεννιέται και ποτέ δεν πεθαίνει .

Χρησιμοποίησε την πλήξη σου σαν ξεκίνημα προς το υπέρτατο και τότε θα νιώσεις ευγνωμοσύνη ακόμα και στην εμπειρία της πλήξης , που είναι οδυνηρή και γεμάτη αγωνία .

Ο σοφός άνθρωπος είναι εκείνος που μπορεί να μεταμορφώνει ακόμα και τη δυστυχία σε ευτυχία και ευλογία , ενώ ο ανόητος καταστρέφει όλες τις δυνατότητες για ευλογία και προκαλεί δυστυχία από όλα εκείνα που μπορούν να δημιουργήσουν έναν παράδεισο μέσα σου .

Ο παράδεισος βρίσκεται εκεί ήδη .

Απλώς πρέπει να κάνεις μια στροφή εκατόν ογδόντα μοιρών .

Αυτός που ξέρει να ζει με τον εαυτό του δεν νιώθει πλήξη .

Θα σε σκέφτομαι.... και μάλλον..
Το σκοτάδι λυπάμαι , .... για την πλήξη που θα νιώσει .