ΤΟ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΠΡΑΓΜΑ ΣΤΗ ΖΩΗ
ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΔΕΧΤΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ .
ΟΠΟΤΕ ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΟΥ ΛΕΕΙ Σ’ ΑΓΑΠΩ , άκουσε και να θυμάσαι
ΚΑΠΟΥ ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΟΧΙ,
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΔΕΧΤΕΙΣ ΤΗΝ ΙΔΕΑ
Ότι ΑΞΙΖΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ
ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ
Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στο « μ’ αρέσεις « και στο «αγαπάω» ??????
Και ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στη συνηθισμένη και στη πνευματική αγάπη ???
Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο μ’ αρέσει και στο αγαπάω .
Το μ’ αρέσεις δεν περιέχει δέσμευση .
Το αγαπάω είναι δέσμευση.
Γι’ αυτό οι άνθρωποι δεν μιλάνε πολύ για αγάπη .
Για την ακρίβεια οι άνθρωποι έχουν αρχίσει να μιλούν για την αγάπη
με τέτοιο τρόπο , ώστε να μην υπάρχει δέσμευση .
Λένε για παράδειγμα : αγαπάω τα παγωτά
Μα δεν μπορείς να αγαπάς τα παγωτά .
Μπορεί να σ’ αρέσουν , αλλά δεν μπορείς να τα αγαπήσεις .
Λένε - αγαπώ τον σκύλο μου , αγαπώ την γάτα μου , αγαπώ το αυτοκίνητό μου
Στην πραγματικότητα φοβούνται πολύ να πουν « σ’ αγαπώ « σ’ έναν άνθρωπο .
Επειδή η αγάπη είναι δέσμευση , ρίσκο , ευθύνη , μπλέξιμο .
Το μ’ αρέσεις είναι στιγμιαίο . τώρα μ’ αρέσεις αλλά ύστερα μπορεί να μην μ’ αρέσεις .
Δεν υπάρχει ρίσκο για αύριο .
Όταν λες σε μια γυναίκα σ’ αγαπώ ρισκάρεις , γιατί εννοεί ότι θα εξακολουθείς να την αγαπάς συνέχεια .
Το σ’ αγαπώ σημαίνει ότι θα σ’ αγαπώ και αύριο .
Μπορείς να στηρίζεσαι σε μένα .
Αυτό είναι υπόσχεση , το μ’ αρέσεις δεν έχει υπόσχεση .
Όταν λες σε ένα άνδρα μ’ αρέσεις , λες κάτι για σένα και όχι για τον άνδρα .
Λες , έτσι είμαι εγώ , μ’ αρέσεις , όπως μ’ αρέσει το παγωτό , το αυτοκίνητό μου .
Λες κάτι που αφορά εσένα .
Μα όταν λες σ’ αγαπώ , τότε λες για εκείνον .
Λες είσαι αξιαγάπητος .
Το βέλος στρέφεται προς τον άλλο και αυτό είναι επικίνδυνο .
Δίνεις υπόσχεση .
Η αγάπη έχει την ποιότητα της υπόσχεσης , της δέσμευσης και του μπλεξίματος .
Διαφορά ανάμεσα στο μ’ αρέσεις και στο σ’ αγαπώ υπάρχει .
Δεν υπάρχει όμως καμία διαφορά ανάμεσα στη συνηθισμένη και στην πνευματική αγάπη .
Η αγάπη είναι πνευματική , δεν έχω συναντήσει ποτέ συνηθισμένη αγάπη .
Συνηθισμένο είναι το μ’ αρέσεις .
Όταν λες σ’ αγαπώ σε μια γυναίκα ή σε έναν άνδρα λες « σε έχω δει « «το σώμα σου δεν μπορεί να με ξεγελάσει .
έχω δει το ασώματο εσύ , τον θεϊκό πυρήνα «
Το μ’ αρέσει είναι επιφανειακό .
Το σ’ αγαπώ αγγίζει την ψυχή του άλλου .
Καμιά αγάπη δεν είναι συνηθισμένη .
Αλλιώς δεν είναι αγάπη , είναι κάτι άλλο.
Η αγάπη δεν είναι ποτέ συνηθισμένη .
Είναι πάντα ασυνήθιστη , πάντοτε πνευματική .
Αυτή είναι και η διαφορά ανάμεσα στο μ’ αρέσεις και στο σ’ αγαπώ .
Το μ’ αρέσεις είναι υλικό , το σ’ αγαπώ πάντα πνευματικό .
ΠΟΤΕ ΠΡΙΝ ΔΕΝ ΕΝΙΩΣΑ ΤΟΣΗ ΑΓΑΠΗ
ΚΑΙ
ΠΟΤΕ ΠΡΙΝ ΔΕΝ ΕΝΙΩΣΑ ΤΟΣΗ ΜΟΝΑΧΙΚΟΤΗΤΑ .
Υπάρχει κάτι που πρέπει να κατανοηθεί σε βάθος .
Η αγάπη φέρνει μοναχικότητα και η μοναχικότητα φέρνει πάντα αγάπη .
Ποτέ δεν πάνε χώρια .
Οι άνθρωποι όμως νομίζουν το αντίθετο.
Λένε πως μπορείς να είσαι μόνος όταν είσαι ερωτευμένος ???
Δεν μπορούν να κάνουν τον διαχωρισμό των δύο λέξεων
–μοναξιά & μοναχικότητα –
Γι’ αυτό και η σύγχυση .
Όταν είσαι ερωτευμένος δεν μπορείς να είσαι μόνος .
Αυτό είναι αλήθεια .
Μα όταν είσαι ερωτευμένος , είναι επόμενο να είσαι μόνος .
Αυτό είναι ακόμα πιο αληθινό .
Η μοναξιά είναι αρνητική κατάσταση .
Μοναξιά σημαίνει ότι διψάς για τον άλλο.
Μοναξιά σημαίνει πως είσαι βυθισμένος στα σκοτάδια της απόγνωσης .
Μοναξιά σημαίνει πως είσαι φοβισμένος.
Μοναξιά σημαίνει πως είσαι παρατημένος .
Μοναξιά σημαίνει πως δεν σε χρειάζεται κανείς .
Μοναξιά είναι πληγή .
Η μοναχικότητα είναι λουλούδι .
Στα λεξικά μοναξιά και μοναχικότητα τα έχουν σαν συνώνυμα .
Και όμως δεν είναι .
Είναι δύο εντελώς διαφορετικά φαινόμενα .
Η μοναξιά είναι πληγή και μπορεί να γυρίσει σε καρκίνο .
Οι περισσότεροι άνθρωποι πεθαίνουν από μοναξιά , παρά από άλλη αρρώστια .
Οι άνθρωποι που νιώθουν μοναξιά κάνουν τα πιο ηλίθια πράγματα για να γεμίσουν αυτή την κενότητα .
Το ρίχνουν στο φαΐ και χοντραίνουν
Το ρίχνουν στο αλκοόλ , στα ναρκωτικά – από χασίς μέχρι LSD – για να ξεχάσουν τον εαυτό τους .
Η μοναξιά είναι πολύ άσχημη και τρομακτική .
Προσπαθείς να ξεφύγεις και κάθεσαι στη τηλεόραση 5 ή και 6 ώρες κολλημένος στον καναπέ .
Μα τι άλλο να κάνει ????
Που αλλού να πάει ????
Με ποιόν να επικοινωνήσει ????
Η επικοινωνία έχει σταματήσει .
Οι άνθρωποι δεν μιλούν πια μεταξύ τους .
Το πολύ-πολύ να μιλάνε στον άλλο , αλλά όχι με τον άλλον .
Οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει πώς να πλησιάζουν τον άλλο.
Μοιάζουν με παράλληλες γραμμές που τρέχουν , δίπλα-δίπλα . αλλά δεν συναντιούνται ποτέ .
Τα αντρόγυνα , ακόμα και οι φίλοι και οι εραστές τρέχουν δίπλα – δίπλα , ελπίζοντας πως θα συναντηθούν αύριο .
Και το αύριο γίνεται αύριο και μένει μια ελπίδα , μια αυταπάτη που κρατάει κατά κάποιο τρόπο τους ανθρώπους στο να το συνεχίζουν .
Σαν τις γραμμές του τρένου που αν τις βλέπεις από μακριά νομίζεις ότι συναντιούνται αλλά δεν συναντιούνται ποτέ .
Η απόσταση που έχουν δεν μικραίνει ποτέ , πάντα η ίδια είναι .
Ο κόσμος είναι πολύ μόνος , γι’ αυτό το ρίχνουν στο αλκοόλ , στο σεξ, σε κάθε είδος διασκέδαση που τους κάνει τουλάχιστον εκείνη την στιγμή να μην νιώθουν μόνοι .
Η πληγή αιμορραγεί ασταμάτητα .
Κρυβόμαστε με πολλούς τρόπους , μεγάλα αυτοκίνητα , μεγάλα σπίτια , χρήματα , μα η πληγή τρέχει και τα χρήματα δεν την κλείνουν .
Την εσωτερική σου μοναξιά δεν μπορούν να σου την αλλάξουν τίποτα από όλα αυτά .
Και οι άνθρωποι συνεχίζουν να σχετίζονται ο ένας με τον άλλο , μόνο και μόνο επειδή είναι και οι δύο μόνοι .
Αλλά μια σχέση δεν μεγαλώνει μέσα από την ανάγκη .
Η μοναχικότητα είναι λουλούδι που ανθίζει .
Είναι τελείως διαφορετικό πράγμα .
Η μοναχικότητα είναι υγεία .
Είναι η χαρά του να έχεις τον δικό σου χώρο
Ναι !!!!
Όταν είσαι ερωτευμένος – φίλε μου – τότε αισθάνεσαι μοναχικότητα .
Η μοναχικότητα είναι ευλογία , που μόνο οι εραστές μπορούν να την νιώσουν .
Μόνο η αγάπη σου δίνει το κουράγιο να είσαι μόνος .
Μόνο η αγάπη δημιουργεί την προϋπόθεση να είσαι μόνος .
Μόνο η αγάπη σε γεμίζει τόσο βαθιά , ώστε να μην έχεις ανάγκη τον άλλο .
Μπορείς να είσαι μόνος .
Η αγάπη σε ολοκληρώνει .
Και τότε μπορείς να είσαι μόνος και εκστατικός .
Η αγάπη γίνεται η αντίθεση .
Αγάπη και μοναχικότητα είναι δύο πολικότητες της ίδιας ενέργειας .
Αυτό πρέπει να το καταλάβεις καλά , γιατί μερικές φορές οι εραστές συμβαίνει να μην δίνουν ο ένας στον άλλο αρκετό χώρο , ώστε να μπορούν να είναι μόνοι .
Αν οι εραστές δεν αφήνουν ο ένας στον άλλο αρκετό χώρο ώστε να είναι και μόνοι , τότε η αγάπη θα καταστραφεί .
Γιατί μέσα από την μοναχικότητα η αγάπη μαζεύει φρέσκια ενέργεια , μαζεύεις ενέργεια ώσπου να ξεχειλίσεις απ’ αυτήν .
Αυτό το ξεχείλισμα γίνεται αγάπη .
Τότε μπορείς να το μοιραστείς με τον φίλο σου ,
με την γυναίκα σου , με όποιον αγαπάς .
Τώρα έχεις πολλά να μοιραστείς .
Πρέπει να τα μοιραστείς .
Και δεν υποχρεώνεις τον άλλο , στην πραγματικότητα εσύ νιώθεις υποχρεωμένος από τον άλλο .
¨όταν το σύννεφο είναι βαρύ πρέπει να βρέξει και αισθάνεται ευγνωμοσύνη προς τη γη που το απορρόφησε , που το υποδέχτηκε .
Όταν το λουλούδι ανθίσει πρέπει να απελευθερώσει το άρωμά του και λέει ευχαριστώ στον αέρα που το σκορπίζει εδώ και εκεί .
Όταν είσαι μόνος γεμίζεις , μαζεύεις ενέργεια .
Η ενέργεια είναι ζωή .
Η ενέργεια ηδονή , είναι χορός , είναι γλέντι , είναι αγάπη .
Και όταν η ενέργεια είναι εκεί τότε όλα μπορούν να συμβούν .
Και όταν υπάρχει πολύ ενέργεια , τότε μπορεί να γίνει οργασμός .
Πολλοί κάνουν έρωτα , αλλά δεν έχουν ιδέα τι είναι οργασμός .
Ξεγελιούνται .
Όταν κάνουν έρωτα είναι ήδη άδειοι .
Ο οργασμός τους είναι σωματικός , σχεδόν εκτόνωση ταχύ-βραστήρα .
Μοιάζει με φτέρνισμα και φυσικά μετά το φτέρνισμα θα ανακουφιστείς , αισθάνεσαι καλύτερα .
Ο οργασμός δεν είναι ανακούφιση είναι πανηγύρι.
Ο οργασμός είναι ένωση με το Όλο και είναι πάντα θεϊκός .
Ο άλλος γίνεται πύλη και εσύ περνάς στη θεϊκότητα .
Ο οργασμός είναι πάντα πνευματικός και αυτοί που νομίζουν ότι ο οργασμός είναι σεξουαλικός δεν ξέρουν τίποτα , δεν έχουν ιδέα από οργασμικές εμπειρίες .
Ο οργασμός είναι έκσταση.
Μόνο όταν συναντιέσαι από ξεχείλισμα ενέργειας και όχι από ανάγκη εκτόνωσης .
Να το θυμάσαι αυτό
Όταν είσαι ερωτευμένος ,
έχεις μεγάλη ανάγκη να είσαι μόνος , μεγάλη ανάγκη να είσαι μόνος .
Να το θυμάσαι αυτό .
Οι μεγάλοι εραστές και οι αληθινοί είναι εκείνοι που δίνουν την ελευθερία στον άλλο να είναι μόνος .
Σύντομα θα γεμίσουν ενέργεια και θα ξανασμίξουν .
Και θα λούσουν με τις ενέργειές τους ο ένας τον άλλο .
Κατάλαβε αυτό .
Όταν είσαι με κάποιον θέλεις να είσαι μόνος
Και όταν είσαι μόνος θέλεις να είσαι με κάποιον
Υπάρχει ρυθμός
– απομακρύνεσαι και πλησιάζεις –
Το να απομακρύνεσαι δεν είναι κούφια αγάπη .
Όταν απομακρύνεσαι σημαίνει ότι βρίσκεις πάλι την μοναχικότητά σου , την ομορφιά της και τη χαρά της .
Αλλά όποτε είσαι γεμάτος χαρά , βγαίνει από μέσα σου μια βαθιά ανάγκη να τη μοιραστείς.
Κανένας δεν μπόρεσε να αντέξει τη χαρά του .
Και αυτή η χαρά είναι πλημμύρα , πρέπει να αναζητήσεις ανθρώπους να τη μοιραστείς .
Και όταν πλημμυρίσεις , είσαι πολύ κοντά στο να φωτιστείς .
Και η φώτιση , η Χριστιανική συνειδητότητα , η Βουδικότητα σε γεφυρώνει με τον Θεό .
Σου γίνονται διαθέσιμες ατελείωτες πηγές ενέργειας .
Η μοναχικότητα έχει φτάσει στο αποκορύφωμά της .
Ο Μάστερ είναι ο πιο μοναχικός άνθρωπος και για αυτό ο Μάστερ είναι ο μεγαλύτερος εραστής .
Δεν μπορείς να βρεις μεγαλύτερο εραστή από ένα Βούδα ή ένα Χριστό .
Μα τώρα η αγάπη έχει διαφορετική ποιότητα .
Έχει την ποιότητα της φιλίας , της συμπόνιας , του να συμπάσχεις με τον άλλο .
Το πάθος έχει εξαφανιστεί .
Το πάθος δεν έχει βάθος .
Είναι μικρό .
Η συμπόνια είναι ατελείωτη , τεράστια , πελώρια .
Η εμπειρία σου φίλε και φίλη , τώρα είναι όμορφη , γι’ αυτό αισθάνθηκες να πεις ευχαριστώ .
Είμαι χαρούμενος αν μπόρεσες να δεις την σύνδεση ανάμεσα στην μοναχικότητα και στην αγάπη .
Είναι δύο πλευρές του ιδίου νομίσματος , απόλαυσέ τα και τα δύο , γιατί όταν διαλέγεις το ένα τότε πεθαίνουν και τα δύο .
ΝΑ ΘΥΜΑΣΑΙ – Με το ένα πεθαίνουν και τα δύο .
Μοναχικότητα σημαίνει πως κινείσαι προς τα μέσα , αγάπη σημαίνει πως κινείσαι προς τα έξω .
Αγάπη είναι η αναπνοή που πηγαίνει προς τα έξω και μοναχικότητα η αναπνοή που πηγαίνει προς τα μέσα .
Δεν μπορείς να κρατηθείς στη ζωή μόνο στην εισπνοή .
Θα πεθάνεις .
Χρειάζεσαι την εισπνοή όσο και την εκπνοή .
Η αγάπη είναι εκπνοή , η μοναχικότητα εισπνοή .
Και μ’ αυτόν ακριβώς τον τρόπο ζει η ψυχή .
Μ’ αυτόν τον τρόπο γίνεσαι ψυχή .
Επέτρεψέ τα και τα δύο .
Μην διαλέγεις .
Ακολούθα την αναπνοή σου , όπου πηγαίνει
Η μοναχικότητα είναι εσωστρέφεια , η αγάπη εξωστρέφεια .
Κάποιοι επιστήμονες χώρισαν τους ανθρώπους σε εσωστρεφείς και εξωστρεφείς .
Αυτός είναι λάθος διαχωρισμός .
Οι άνθρωποι δεν μπορούν να μπουν σε περιστερώνες .
Δεν έχω δει άνθρωπο μόνο εσωστρεφή .
Θα πεθάνει αμέσως , γιατί θα έχει μόνο εισπνοή .
Οι άνθρωποι είναι και τα δύο .
Πιθανόν να είναι περισσότερο εσωστρεφείς ή εξωστρεφείς ,
ΚΑΙ ΑΥΤΌ ΕΊΝΑΙ ΑΝΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΣΟΥ .
Πρέπει να είσαι ταυτόχρονα και τα δύο .
Στο παρελθόν , οι μοναχοί προσπαθούσαν να είναι μόνο εσωστρεφείς .
Τους ονόμαζαν ανθρώπους του άλλου κόσμου .
Οι άνθρωποι που απαρνιόταν τον κόσμο και πήγαιναν στα μοναστήρια , στα βουνά , στις ερήμους και αποφάσιζαν ότι ο καλύτερος τρόπος να συνδεθείς με τον θεό ήταν να είσαι εσωστρεφής και ότι ο Θεός δεν είναι έξω αλλά μόνο μέσα .
Και οι άλλοι οι κοσμικοί , έχουν παραμείνει εξωστρεφείς .
Νομίζουν ότι δεν έχουν καμιά σχέση με την εσωτερικότητα , το διαλογισμό ,την προσευχή και το ενδιαφέρον τους είναι μόνο στη φήμη , στη δύναμη , στα χρήματα , στους άλλους ανθρώπους .
Ποτέ δεν κοιτάνε προς τα μέσα .
Αυτό είναι σχιζοφρένεια .
ΝΑ ΘΥΜΑΣΑΙ - μην είσαι σχιζοφρενικός αλλά ολόκληρος .
Να είσαι μέσα στον κόσμο , αλλά να μην είσαι αυτού του κόσμου .
Κινήσου ανάμεσα στο μέσα και στο έξω και άφησε αυτή την κίνηση να γίνει όσο πιο απλή και απαλή γίνεται .
Όπως όταν βγαίνεις από το σπίτι σου στον κήπο , μέσα κάνει κρύο , βγαίνεις έξω . Σύντομα ο ήλιος είναι πολύ δυνατός , νιώθεις πολύ ζέστη , μπαίνεις μέσα .
Αρχίζεις να ιδρώνεις , βγαίνεις έξω .
Οι Μοναχοί έδιναν και δίνουν αξία μόνο στο μέσα , απαρνιόταν το έξω .
Το Όλο σου ανήκει .
Ολόκληρο το Σύμπαν .
Το μέσα και το έξω .
Οι εσωστρεφείς αρρωσταίνουν , αδρανούν , αρχίζουν να ζουν πίσω από κλειστά παράθυρα , ζουν μια μιζέρια .
Δεν μπορούν να καταλάβουν ποτέ , ότι μοναχικότητα έρχεται μόνο με την αγάπη .
Το μόνο που ξέρουν είναι η μοναξιά .
Και η μοναξιά δεν είναι υγεία , είναι αρρώστια .
Και εκείνοι που ζουν με τον έξω κόσμο και δεν σκέφτονται ποτέ για τον εσωτερικό τους κόσμο , βρίσκονται στο άλλο άκρο .
Ξέρουν κάτι από αγάπη , μα η αγάπη τους δεν είναι τίποτα άλλο από πόθος .
Γιατί αγάπη δεν μπορεί να σου συμβεί αν δεν σου έχει συμβεί η μοναχικότητα .
Η αγάπη τους είναι ένα όμορφο όνομα για τον πόθο .
Χρειάζονται τον άλλο για να τον εκμεταλλευτούν , για να κυριαρχήσουν πάνω του .
Και όταν κυριαρχείς πάνω στον άλλο , τότε και ο άλλος κάνει το ίδιο .
Οι άνθρωποι γίνονται σκλάβοι , και υποβιβάζονται σε πράγματα , δεν είναι άνθρωποι
Μέσα και έξω δεν είναι δύο πράγματα .
Το μέσα είναι το εσωτερικό του έξω και
Το έξω είναι το εξωτερικό του μέσα .
Να είσαι υλιστής , όσο και πνευματικός
Να είσαι αυτού του κόσμου , όσο και εκείνου
Να είσαι στο σώμα σου , όσο και η ψυχή σου .
Και να προσέχεις το μυαλό σου , γιατί το μυαλό σου θα προσπαθήσει να το καταστρέψει και θα σου πει – δεν είναι μοναχικότητα αυτό , αλλά μοναξιά –
Οι παλιές ιδέες μας τραβούν προς τα πίσω , στους παλιούς μηχανισμούς .
Μην απομακρύνεσαι .να έχεις επίγνωση και πρόσεξε το μυαλό σου , γιατί δεν υπάρχει μεγαλύτερος εχθρός από το ίδιο σου το μυαλό .
Συνέχιζε να πεθαίνεις ως προς το παρελθόν σου και συνέχιζε να μαθαίνεις καινούργια πράγματα .
Η αγάπη φέρνει μοναχικότητα .
Η μοναχικότητα φέρνει αγάπη και τώρα λες
«ποτέ πριν δεν ένιωσα τόση πολύ αγάπη και τόσο πολύ μοναχικότητα «
και ποτέ μην δημιουργείς διαμάχη ανάμεσα στα δύο , αλλά να δημιουργείς μια σύνθεση από αυτά τα δύο .
Και θα έχεις ένα σπάνιο πλούτο .
ΧΑΣΕ ……. ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ
Κάθε φορά που ερωτεύομαι , όλα τα πράγματα αρχίζουν να γκρεμίζονται γύρω μου .
Έχω την αίσθηση ότι χάνω το κέντρο μου .
Τα πράγματα μπερδεύονται και γίνονται τρελά .
Κατά πρώτον δεν έχεις ακόμη κέντρο .
Αυτό που σου φαίνεται σαν κέντρο είναι απλώς και μόνο το εγώ .
Δεν είναι το πραγματικό σου κέντρο .
Είναι μια ψευδαίσθηση .
Είναι μια αυταπάτη .
Γι’ αυτό όταν ερωτεύεσαι , πρέπει να εξαφανιστεί το εγώ .
Στην αγάπη δεν μπορεί να υπάρξει εγώ .
Η αγάπη είναι πολύ αληθινή , πολύ πιο αυθεντική από εσένα .
Γι’ αυτό συνεχώς θα αισθάνεσαι ότι τα πράγματα είναι λίγο τρελά .
Επειδή δεν μπορείς να τα ελέγξεις .
Αυτός ( το εγώ σου ) που μπορεί να τα ελέγξει δεν είναι εκεί πια και δεν υπάρχει . Όταν το εγώ δεν , είναι εκεί , τότε ποιος θα τα ελέγξει ???
Ποιος θα πειθαρχήσει τα πράγματα ???.
Τότε βρίσκεσαι στο χάος .
Μα αυτό το χάος είναι πολύ πιο όμορφο από το άσχημο εγώ .
Μέσα από αυτό το χάος έχουν γεννηθεί όλα τα αστέρια , έχεις ξαναγεννηθεί μέσα από αυτό το χάος .
Κάθε ερωτική σχέση είναι μια καινούργια γέννηση .
Γι’ αυτό μην το παίρνεις αρνητικά .
Μην νομίζεις πως χάνεις στην αγάπη .
Δεν υπάρχει τίποτα να χάσεις .
Αν υπάρχει κάτι να χάσεις τότε δεν υπάρχει τρόπος να το χάσεις .
Αν έχεις αληθινή αγάπη , τότε η αγάπη αυτή υποστηρίζει αυτό το κέντρο σου .
Το κάνει πλήρες .
Αυτό είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να κατανοηθεί .
Μην διαλέγεις το Εγώ . - Διάλεγε πάντα αγάπη .
Όταν μπαίνει το ζήτημα να διαλέξεις το αληθινό ή το ψεύτικο, τότε διάλεξε το αληθινό , ακόμα και όταν καμιά φορά το αληθινό φέρνει δυσκολίες .
Και όντως φέρνει .
Πάντα να διαλέγεις το αληθινό , όσο σκληρό , όσο οδυνηρό και όσο καταστροφικό και αν φαίνεται .
Ακόμα και με θάνατο να μοιάζει , διάλεξέ το , θα ευεργετηθείς .
Ποτέ μην διαλέγεις το βολικό , το άνετο , γιατί αν είσαι τυχερός θα ζήσεις μια ζωή εχθρική , αν δεν είσαι τυχερός μια ζωή ψεύτικη και αν δεν είσαι ούτε τυχερός ούτε άτυχος θα ζήσεις τη ζωή ενός ζόμπι .
Η αγάπη σε φέρνει έξω από το εγώ σου , έξω από το παρελθόν σου , έξω από την μηχανική ζωή σου .
Γι’ αυτό μοιάζει με σύγχυση .
Και είναι σωστή η παρατήρηση - κάθε φορά που ερωτεύομαι , όλα τα πράγματα αρχίζουν να γκρεμίζονται γύρω μου –
Έχω παρακολουθήσει τις σχέσεις των ανθρώπων και όταν ερωτεύεσαι , ερωτεύεσαι .
Δεν ερωτεύεσαι ποτέ χλιαρά , ερωτεύεσαι για τα καλά .
Γι’ αυτό και κάνεις αυτή την παρατήρηση .
Μα αυτό είναι καλό .
Χάσε το Εγώ σου .
Μερικές φορές , το να είσαι τρελός είναι βασική προϋπόθεση της αντίθεσης για να παραμείνεις πνευματικά υγιής .
Αν είσαι συνεχώς πνευματικά υγιής , τότε πρέπει να αρχίσεις να υποψιάζεσαι , ότι πρέπει να κουβαλάς πολύ καλά κρυμμένες νευρώσεις μέσα σου .
Και από μέρα σε μέρα μπορεί να εμφανιστούν και να ξεσπάσουν .
Κάθεσαι πάνω σε ηφαίστειο .
Είναι καλό να κάνεις λίγο διακοπές
« τας σώας φρένας σου «
« Η Κυριακή είναι πολύ καλή μέρα «
Κάπου – κάπου ξέχνα τα πάντα για την φρονιμάδα σου , τους κανόνες σου , την πειθαρχία σου , τον αυτοέλεγχό σου και όλες αυτές τις ηλιθιότητες .
Αν γίνεις έξω φρενών με τη θέλησή σου , με επίγνωση και συνειδητότητα , θα νιώσεις μια φανταστική εμπειρία και δεν διατρέχεις κανένα κίνδυνο .
αν το κάνεις συνειδητά , τότε μπορείς να γυρίσεις πίσω .
Ξέρεις τον δρόμο για να μπεις σ’ αυτό και ξέρεις πώς να βγείς έξω .
Όταν δεν μπαίνεις συνειδητά , αλλά είσαι σ’ αυτή την κατάσταση λόγω του ηφαιστείου σου , όταν δεν είναι επιλογή σου να πας διακοπές , αλλά αναγκάζεσαι , τότε δεν γυρίζεις πίσω .
Αυτό συμβαίνει στους τρελούς , που έχουν μαζέψει τόση τρέλα μέσα τους που δεν ελέγχονται , και δεν μπορούν να γυρίσουν πίσω .
Μια θεμελιώδης αρχή , λοιπόν , είναι όλα αυτά που σου λέω , είναι ότι για να παραμείνεις πνευματικά υγιής .
Και αυτή είναι το να τρελαίνεστε με τη θέλησή σας , συνειδητά , προσπαθώντας το , είναι μια πολύ καλή εμπειρία .
Παραμένεις ανοιχτός και στους δύο πόλους
Λογικός και παράλογος -κινείσαι ελεύθερα .
Εκείνος που είναι συνεχώς λογικός δεν είναι ελεύθερος και εκείνος που είναι συνεχώς παράλογος δεν είναι ελεύθερος .
Εκείνος που μπορεί να κινηθεί και στην λογική και στη παραφροσύνη πολύ εύκολα και απαλά χωρίς κανένα εμπόδιο , έχει πολύ μεγάλη ελευθερία .
Και αυτοί οι άνθρωποι είναι που ξέρουν τι είναι ζωή .
Όλοι οι μυστικιστές είναι τρελοί και όλοι οι τρελοί θα μπορούσαν να είναι μυστικιστές αλλά έχασαν .
Και όταν πας από μόνος σου , μπορείς να ξαναγυρίσεις πίσω .
Όταν σε πάνε οι άλλοι , όχι , δεν ξέρεις εσύ τον δρόμο.
Σου λέω να είσαι τρελός συνειδητά .
Πήγαινε μ’ αυτό και μην φοβάσαι .
Όλα αυτά που θα χάσεις , δεν αξίζουν να τα κρατήσεις .
Εξαφάνισε το Εγώ σου και θα βρεθείς στο πραγματικό σου κέντρο .
Υπάρχουν τρία είδη αγάπης
Αγάπη ένα , αγάπη δύο , αγάπη τρία .
Η πρώτη αγάπη
είναι προσανατολισμένη σε κάποιο αντικείμενο , αντικείμενο της αγάπης .
Βλέπεις μια όμορφη κοπέλα , πολύ χαριτωμένη, με καλές αναλογίες και ριγείς . Νομίζεις πως ερωτεύεσαι .
Ερωτεύεσαι επειδή η γυναίκα είναι κάτι από το αντικείμενο που έχει κεντρίσει την αγάπη σε σένα .
Δεν είσαι κύριος της κατάστασης , η αγάπη έρχεται από έξω .
Νομίζεις ότι είσαι αξιαγάπητος , ενώ μπορεί να μην έχεις καθόλου ποιότητα αγάπης , αλλά επειδή η γυναίκα είναι όμορφη , νομίζεις ότι η αγάπη αναβλύζει σε σένα .
Αυτό ονομάζουν οι περισσότεροι αγάπη ή έρωτα .
Είναι πόθος .
Θέλεις να εκμεταλλευτείς αυτό το όμορφο αντικείμενο, θέλεις να το κάνεις δικό σου .
Μα να θυμάσαι ότι είναι όμορφο το θέλουν πολλοί και θα υπάρξουν άνθρωποι που θα την ερωτευτούν και θα υπάρξει μεγάλη ζήλια και ανταγωνισμός , σ΄ αυτόν τον υποτιθέμενο έρωτά σας .
Η ζήλια και ο ανταγωνισμός είναι που πολλοί άνθρωποι έχουν άσχημες γυναίκες .
Ήταν κάποτε μία Μουσουλμάνα με καλυμμένο πρόσωπο και ρώτησε τον άνδρα της
-σε ποιόν μπορώ να δείξω το πρόσωπό μου και σε ποιόν δεν μπορώ ???-
εκείνος της απάντησε – μπορείς να το δείχνεις σε όποιον θέλεις , εκτός από εμένα –
όταν η γυναίκα είναι όμορφη , είναι σαν ένα όμορφο πουλί που πετά ελεύθερο στον ουρανό .
Το ίδιο πουλί αν το δεις στο κλουβί χάνει την ομορφιά του .
Το πουλί ελεύθερο είναι ζωντανό και ο ουρανός είναι δικός του .
Στο κλουβί ο ουρανός έχει φύγει και τα φτερά είναι πλέον βάρος τώρα , θυμίζουν το παρελθόν και προκαλούν μιζέρια .
αυτό κάνεις και στη γυναίκα σου , όταν την βάζεις στο κλουβί .
καταστρέφεις την ομορφιά και ύστερα ψάχνεις για ένα άλλο πουλί , μια άλλη γυναίκα και δεν κοιτάς ποτέ να δεις τι έχει γίνει .
δεν βλέπεις ποτέ τον μηχανισμό που κατέστρεψε την ομορφιά της γυναίκας σου .
αυτή είναι η πρώτη αγάπη , η αγάπη ένα .
Και αν δεν έχεις επίγνωση του τι συμβαίνει , θα παραμείνεις στην αγάπη ένα , γιατί ο άνθρωπος βολεύεται εύκολα και με το πουλί στο κλουβί και με τα ελεύθερα που πετούν στον ουρανό .
Η αγάπη δύο ,
είναι το να μην είναι τόσο σημαντικό το αντικείμενο , αλλά η δίκή σου υποκειμενικότητα .
Εσύ αγαπάς .
Δίνεις την αγάπη σε κάποιον άλλο .
Μα η αγάπη είναι η ποιότητά σου .
Δεν είναι προσανατολισμένη σε κάποιο αντικείμενο , αλλά εσύ το υποκείμενο , ξεχειλίζεις από την ποιότητα της αγάπης .
Είσαι αγαπησιάρης ή αγαπησιάρα .
Ακόμη και μόνος που είσαι , είσαι αγάπη .
Στο δεύτερο είδος αγάπης , επειδή η αγάπη ξέρει από μόνη της – κρατάς τον άλλο ελεύθερο .
Αγαπάς και το δώρο που κάνεις είναι το δώρο της ελευθερίας .
Δεν είσαι εχθρός , αλλά φίλος .
Αυτό το δεύτερο είδος αγάπης δεν είναι εναντίον της ελευθερίας .
Εκτιμά την ομορφιά της γυναίκας , είσαι χαρούμενος γιατί διάλεξες γυναίκα που εκτιμούν και οι άλλοι , πράγμα που το φανερώνει η επιθυμία τους και ο τρόπος που κοιτάζουν την γυναίκα σου .
Κάθε φορά που κάποιος θα κοιτάζει την γυναίκα σου θα μπορείς να την ξαναερωτευτείς μέσα από αυτά τα μάτια .
Αυτή η αγάπη θα είναι περισσότερο φιλία παρά πόθος .
Και θα πλουτίσει την ψυχή σου περισσότερο .
Η διαφορά στη ένα και δύο αγάπη είναι ότι στο πρώτο είδος αγάπης
( στην προσανατολισμένη σε κάποιο αντικείμενο ) είναι ότι θα υπάρξουν πολλοί εραστές που θα περιτριγυρίζουν το αντικείμενο και θα υπάρξει φόβος .
Στο δεύτερο είδος αγάπης , δεν θα υπάρξει φόβος και θα είσαι ελεύθερος να δώσεις την αγάπη σου όχι μόνο στην αγαπημένη σου αλλά και σε άλλους .
Στην πρώτη αγάπη το αντικείμενο ένα και οι εραστές πολλοί .
Στην δεύτερη αγάπη το υποκείμενο ένα και οι κατευθύνσεις που θα κυλάς πολλές .
Αν αγαπάς δύο , διπλασιάζεται η αγάπη
Αν αγαπάς πολλούς ή αν μπορείς να αγαπάς όλη την ανθρωπότητα , ή αν μπορείς να αγαπάς ακόμα και όλο το ζωικό βασίλειο ακόμα και το φυτικό , τότε η αγάπη σου μεγαλώνει συνεχώς .
Και όσο μεγαλώνει , μεγαλώνεις και εσύ , αναπτύσσεσαι και εσύ .
Τα ναρκωτικά σου δίνουν μια ψεύτικη ιδέα διεύρυνσης.
Η αγάπη , σου δίνει την αληθινή ιδέα διεύρυνσης .
Και με σεβασμό προς τη ζωή βγαίνει το συμπέρασμα
- πως όλα όσα ζουν πρέπει ν’ αγαπηθούν –
- αγάπα ότι ζει –
- να έχεις σεβασμό , ακόμη και για τα πράγματα –
- μην αγαπάς ότι ζει , μα να αγαπάς ότι υπάρχει –
όταν κάποιος φτάσει στο σημείο αυτό , να αγαπάει όλη την ύπαρξη , τότε γίνεται προσευχή , γίνεται διαλογισμός .
Η αγάπη ένα είναι καλή , με την έννοια του ότι είναι προτιμότερη αν έχεις ζήσει μια ζωή χωρίς αγάπη .
Είναι καλύτερη από το να μην υπάρχει καθόλου αγάπη .
Μα η δεύτερη είναι ακόμα καλύτερη από την πρώτη, γιατί θα έχεις λιγότερες ανησυχίες , λιγότερες αγωνίες , λιγότερη αναταραχή , σύγκρουση επιθετικότητα , βία
Το δεύτερο είδος αγάπης είναι περισσότερο αγάπη από την πρώτη , θα είναι περισσότερο αγνή .
Στην πρώτη υπάρχει πολύ πόθος και καταστρέφει όλο το παιχνίδι .
Μα ακόμα και η δεύτερη δεν είναι η τελευταία .
Υπάρχει και η τρίτη αγάπη
Όταν το αντικείμενο και το υποκείμενο εξαφανίζονται .
Στην πρώτη , το σημαντικό είναι το αντικείμενο , στη δεύτερη το υποκείμενο και στη τρίτη η υπέρβαση .
Δεν είσαι κανένα από τα δύο , ούτε τα διαχωρίζεις .
Είσαι απλά αγάπη .
Μέχρι τη δεύτερη είσαι εραστής .
Όταν είσαι εραστής , κάτι θα κρέμεται γύρω σου , κάτι θα σε καθορίζει , σαν σύνορο.
Με την τρίτη υπάρχει μόνο αγάπη .
Εσύ δεν είσαι πια .
Αυτό εννοεί ο Ιησούς όταν λέει « ο Θεός είναι αγάπη «
Αν παρανοήσεις την πρώτη δεν θα καταλάβεις ποτέ το μήνυμα του Ιησού .
Δεν είναι μια πράξη , δεν είναι πως εσύ αγαπάς , είσαι απλά η ποιότητά σου η ίδια που είναι αγάπη .
Το εγώ – αυτό
Το εγώ – εσύ , με περισσότερο σεβασμό
Γίνεται ένα βήμα στη μη δυαδικότητα .
Είσαι ξέχωρος και ο αγαπημένος είναι ξέχωρος , αυτοί οι διαχωρισμοί φέρνουν μιζέρια , αν δεν γίνεις τελείως ένα με τον αγαπημένο σου , μ’ αυτόν που αγαπάς .
Για να μάθεις περισσότερα για την αγάπη κινήσου από την πρώτη στη δεύτερη και να θυμάσαι ότι στόχος είναι η τρίτη .
Να μην ανησυχείς πως θα χάσεις τον εαυτό σου .
ΧΑΣΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ,
ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΤΡΟΠΟΣ
ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΒΡΕΙΣ .
ΑΞΙΖΕΙ ΤΟ ΡΙΣΚΟ Η ΑΓΑΠΗ ?????
Γιατί φοβάμαι τόσο πολύ την αγάπη ?????
Γιατί η αγάπη μοιάζει με αφόρητο πόνο ????
Η κίνηση να γίνεις ένα με το Όλο είναι αγάπη .
Η προσπάθεια να διαλύσεις το Εγώ σου είναι αγάπη .
Η αγάπη υπάρχει επειδή είμαστε ξεκομμένοι από την ίδια μας την πηγή .
Αν ξεριζώσεις το δένδρο από το χώμα , έχει μεγάλη επιθυμία να ξαναριζώσει ,
αν δεν το πετύχει πεθαίνει .
Το Εγώ σου έχει γίνει εμπόδιο ανάμεσα σε σένα και στη γη σου , στο Όλον .
Ο άνθρωπος δεν μπορεί να ανασάνει , έχει χάσει τις ρίζες του .
Η αγάπη είναι επιθυμία για θαλπωρή , ριζώνεις μέσα στην ύπαρξη και το φαινόμενο είναι ευκολότερο μεταξύ των δύο πόλων .
Ο άντρας μπορεί να βρει την γη του μέσα από τη γυναίκα και η γυναίκα μπορεί να γίνει γη μέσα από τον άνδρα .
Αλληλοσυμπληρώνονται .
Ο άντρας μόνος είναι μισός και ζητά να γίνει ολόκληρος .
Η γυναίκα είναι μισή .
Όταν αυτά τα δύο μισά συναντιόνται και γίνονται ένα , για πρώτη φορά αισθάνεσαι ριζωμένος και χαρά μεγάλη βγαίνει από το είναι σου .
Η παρόρμηση να αγαπήσεις δείχνει ότι είμαστε μόνοι μας υποφέρουμε και πεθαίνουμε .
Όταν είμαστε μαζί μεγαλώνουμε , έχουμε στοργή , είμαστε ικανοποιημένοι γεμάτοι .
Γιατί φοβάμαι ????
Γιατί την ώρα που μπαίνεις στη γυναίκα , χάνεις το Εγώ σου ,
γι’ αυτό φοβάσαι την αγάπη .
Και η γυναίκα όταν μπαίνει μέσα στον άντρα χάνει το Εγώ της .
Χάνεις τον εαυτό σου και αποτραβιέσαι
Η ιδέα και μόνο , όμως είναι φανταστική .
Ανοίγει πόρτες μυστηριακές μέσα στη ύπαρξη σου , σου δίνει γέννηση στη ποίηση , είναι ρομαντική .
Αλλά τότε έρχεται ο φόβος , - θα εξαφανιστώ και τι θα συμβεί μετά ??????
Θυμήσου το ποτάμι να κάθεται και να σκέφτεται αν πρέπει να υπερβεί μια έρημο , για να βρει τον ωκεανό .
Νιώθει άραγε καμιά επιθυμία ή
είναι σίγουρο για το πιο μονοπάτι θα ακολουθήσει ???
Το πεπρωμένο του είναι να υπερβεί την έρημο , να βρει τον ωκεανό .
Κανένα φανερό αίτιο δεν μπορεί να δοθεί , αλλά υπάρχει μια εσωτερική βεβαιότητα ότι « δεν πρόκειται να τελειώσω εδώ .
Πρέπει να αναζητήσω κάτι μεγαλύτερο «
Κάτι μέσα του βαθιά λέει « προσπάθησε σκληρά να υπερβείς αυτή την έρημο «
Και τότε η έρημος του λέει
– Άκουσέ με !!!
ο μόνος τρόπος είναι να εξατμιστείς σε φτερά που θα σε πάρουν να σε πάνε πέρα από την έρημο _
Το ποτάμι θέλει να πάει πέρα από την έρημο αλλά η ερώτηση είναι πολύ φυσική
«και ποια είναι η απόδειξη η εγγύηση ότι τα φτερά θα μου επιτρέψουν να γίνω ξανά ποτάμι ???
Όταν θα έχω ήδη εξαφανιστεί , με κανένα τρόπο δεν θα έχω τον έλεγχο .
και τότε ποια η εγγύηση ότι θα γίνω το ίδιο ποτάμι , η ίδια μορφή , το ίδιο όνομα , το ίδιο σώμα ???
Αυτός είναι ο φόβος της αγάπης .
Αν χαλαρώσεις , αν πας πραγματικά προς αυτό , θα μπορέσεις άραγε να ξαναγυρίσεις
Θα μπορέσεις να προστατέψεις την ταυτότητά σου , την προσωπικότητά σου ???
Και το μυαλό αποφασίζει να μην πάρει αυτό το ρίσκο , γιατί μπορεί να είσαι μίζερος , αφρόντιστος , νηστικός , αλλά τουλάχιστον είσαι .
Το να εξαφανιστείς σε μια αγάπη ποια είναι η εγγύηση της χαράς ????
Η αγάπη είναι παραδίνομαι , είναι εξαφανίζομαι , είναι θάνατος .
Θάνατος από την μια πλευρά , πραγματική γέννηση από την άλλη .
Και γι’ αυτό σου λέω
ΟΤΙ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΕ ΞΕΚΑΝΩ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΣΕ ΞΑΝΑΚΑΝΩ
Θα προσπαθήσεις να δραπετεύσεις .
Θα έρθει φόβος , αμφιβολία
Θα σκεφτείς – αυτό δεν πρέπει να το κάνω
Σε τι πάω να μπλέξω , και για ποιο λόγο ??
Το μυαλό σου θα σου δώσει χίλιες δικαιολογίες για να δραπετεύσεις .
Και είναι έξυπνο το μυαλό σου
Και θα σου φανούν ελκυστικές οι δικαιολογίες σου γιατί θα είναι πολύ ελκυστικές για το εγώ σου .
Αυτή είναι η μιζέρια σου , το δίλημμα , η αγωνία σου .
Ο άνθρωπος θέλει να αγαπήσει και φοβάται την αγάπη .
Αν δεν το καταλάβεις και δεν προχωρήσεις πέρα από τους φόβους σου , δεν θα μπορέσεις ποτέ να αγαπήσεις .
Αυτό είναι εμπιστοσύνη .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου